Skarga kasacyjna w sprawach rodzinnych, opiekuńczych i z zakresu kurateli (art. 519[1] § 2 k.p.c.)

Stosownie do art. 519[1] § 2 k.p.c. w sprawach z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli skarga kasacyjna przysługuje tylko w sprawach o przysposobienie oraz o podział majątku wspólnego po ustaniu wspólności majątkowej między małżonkami, chyba że wartość przedmiotu zaskarżenia jest niższa niż sto pięćdziesiąt tysięcy złotych.

Pojęcie „sprawy z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli” należy interpretować przez pryzmat systematyki kodeksu postępowania cywilnego, który w dziale II tytułu II księgi drugiej części pierwszej zawiera przepisy poświęcone sprawom z zakresu prawa rodzinnego, opiekuńczego i kurateli (art. 561-605 k.p.c.) (por. postanowienia SN z dnia 19 grudnia 2001 r., IV CZ 207/01, z dnia 20 lutego 2014 r., I CZ 8/14, z dnia 25 kwietnia 2014 r., II CZ 116/13,  z dnia 5 sierpnia 2014 r., IV CSK 126/14 i z dnia 3 marca 2017 r., I CZ 28/17). Wśród tych spraw lokują się m.in. sprawy z zakresu stosunków między rodzicami a dziećmi (art. 579 i n. k.p.c.), w tym sprawy dotyczące władzy rodzicielskiej.

Skarga kasacyjna w tych sprawach, jak wielokrotnie wskazywano w judykaturze, jest niedopuszczalna, co uzasadnia się także przez wzgląd na obniżoną stabilność zapadających w nich rozstrzygnięć i możliwość ich zmiany na podstawie art. 577 k.p.c. (por. np. postanowienie SN z dnia 25 października 2001 r., IV CKN 310/01, z dnia 5 lipca 2002 r., III CZ 68/02, z dnia 9 listopada 2004 r., IV CZ 152/04, z dnia 16 listopada 2004 r., III CZ 102/04, z dnia 9 grudnia 2004 r., II CZ 138/04, z dnia 23 listopada 2005 r., II CZ 97/05, z dnia 19 stycznia 2012 r., IV CZ 158/11, z dnia 28 maja 2013 r., V CZ 163/12  i z dnia 28 maja 2014 r., I CZ 28/14).

Postanowienie SN z dnia 31 sierpnia 2017 r., V CSK 303/17

Standard: 55127 (pełna treść orzeczenia)

W sprawach z zakresu prawa rodzinnego dotyczących władzy rodzicielskiej skarga kasacyjna nie przysługuje, nie przysługuje zatem również od postanowienia w przedmiocie odrzucenia wniosku.

Powołane przez skarżącą rozporządzenie Rady (WE) nr 2201/2003 z dnia 27 listopada 2003 r. dotyczące jurysdykcji oraz uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej, uchylające rozporządzenie (WE) nr 1347/2000 (Dz. Urz. UE seria L, z 2003 r., nr 338, s. 1 - 29, polskie wydanie specjalne: rozdział 19, tom 6, s. 243 - 271, z późn. zm.) nie kreuje wyodrębnionego rodzaju sprawy o pozbawienie władzy rodzicielskiej, do którego nie miałaby zastosowania norma z art. 5191 § 2 k.p.c. Treść rozporządzenia (żaden z jego przepisów) nie daje również podstaw do odmiennego stosowania w tym zakresie zasad procedury cywilnej określających dopuszczalność skargi kasacyjnej.

Postanowienie SN z dnia 1 września 2016 r., V CSK 127/16

Standard: 56717 (pełna treść orzeczenia)