Wyrok z dnia 2017-02-15 sygn. III SA/Łd 745/16

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Dnia 15 lutego 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi – Wydział III w składzie następującym: Przewodnicząca Sędzia WSA Małgorzata Łuczyńska (spr.) Sędzia NSA Irena Krzemieniewska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Szczygielski Protokolant specjalista Aneta Brzezińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lutego 2017 roku sprawy ze skargi R. F. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany imion i nazwiska 1. uchyla zaskarżoną decyzję w części utrzymującej w mocy decyzję Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w P. z dnia [...], nr [...] w zakresie odmowy zmiany nazwiska; 2. oddala skargę w pozostałym zakresie.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Wojewoda [...], na podstawie art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 10) i art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a., po rozpatrzeniu odwołania R. F., od decyzji Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w P. z dnia [...], nr [...], orzekającej o odmowie zmiany imion i nazwiska R. F., na imiona P. R. i z nazwiska F. na nazwisko R., utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie.

Jak wynika z akt sprawy, w dniu 2 czerwca 2016 r. do Kierownika Urzędu Stanu Cywilnego w P. wpłynął wniosek R. F. o dokonanie, w trybie administracyjnym, zmiany imienia R. na imiona P. R. i nazwiska F. na nazwisko R. Uzasadniając powyższe wnioskodawca wskazał, że w domu i wśród znajomych używa imienia P. Skarżący zaznaczył także, że po terapii lekowej nabrał kobiecego wyglądu i kształtów. Ponadto, dane wpisane do dowodu osobistego i prawa jazdy nie pasują do niego, co stanowi problem w kontaktach społecznych i urzędowych. Wnioskodawca załączył kserokopię zaświadczenia lekarskiego, z którego wynika, że ma zdiagnozowany transseksualizm typu M/K. Od dnia 1 kwietnia 2014 r. jest pod opieką Poradni Zdrowia Psychicznego i Patologii Współżycia, z uwagi na trwający proces terapeutyczny przed procedurą korekcji płci.

Organ I instancji decyzją z dnia [...] odmówił zmiany imienia i nazwiska R. F. na imiona i nazwisko P. R. R. W uzasadnieniu wskazał, że podstawę prawną rozstrzygnięcia stanowi przepis art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska, który sankcjonuje obowiązującą w polskim prawie zasadę względnej stabilizacji imion i nazwisk. Oznacza ona, że - co do zasady - imię i nazwisko są trwałymi atrybutami człowieka, prawnie mu przypisanymi poprzez zarejestrowanie w aktach stanu cywilnego, a ich zmiana może nastąpić tylko z ważnych względów. Wprawdzie, zdaniem wnioskodawcy, ważnym powodem do zmiany jego imienia i nazwiska jest fakt używania przez niego imienia P. oraz zdiagnozowany transseksualizm, to jednak Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w P., rozstrzygający sprawę w pierwszej instancji uznał, iż w omawianej sprawie nie zachodzą ważne względy uzasadniające zmianę imienia i nazwiska wnioskodawcy. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji wskazano, że płeć człowieka jest postrzegana dwuaspektowo: jako zespół cech psychicznych i fizycznych. Określony fizjologicznie stopień rozwoju człowieka i rozwój płciowy pozwalają na uświadomienie własnej tożsamości płciowej. Leczenie hormonalne i zabieg korekcyjny mogą doprowadzić do tego, że pierwotny zapis dotyczący płci może okazać się niezgodny z subiektywnym odczuciem danej osoby, jednakże dla wywołania skutków prawnych, zmiana płci musi być usankcjonowana prawomocnym wyrokiem sądu. Zdaniem organu I instancji, wniosek o zmianę imienia z męskiego na żeńskie nie może być uwzględniony bez wcześniejszego orzeczenia sądowego w przedmiocie zmiany płci. Organ I instancji uznał, że samo poczucie przynależności do płci odmiennej, niż wynikająca z aktu urodzenia, nie stanowi ważnego powodu do zmiany imienia i nazwiska w rozumieniu przepisów ustawy o zmianie imienia i nazwiska.

W odwołaniu skarżący, który polemizuje z argumentami zawartymi w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, ponownie stwierdza, że imię R. dla niego nie istnieje i go nie używa. Natomiast nazwisko F. jest trudne do wymówienia i pisowni w Polsce i w krajach sąsiednich. Ponadto, literowanie jego nazwiska w sposób "F.-[...]-[...]" kojarzy się z (szczy, sika, oddaje mocz itp.) i nie jest, jak stwierdził skarżący, jego dobrem osobistym. Po odrzuceniu kontrowersyjnej - zdaniem odwołującego - części nazwiska, prosi o pozostawienie jedynie członu R.

Zaskarżoną decyzją Wojewoda [...] utrzymał w mocy powyższe rozstrzygnięcie. W uzasadnieniu organ wskazał, że przepis art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska stanowi, że wniosek o zmianę nazwiska podlega uwzględnieniu wyłącznie z ważnych powodów. Katalog ważnych powodów jest katalogiem otwartym i ogranicza się jedynie do wymienienia kilku przykładowych okoliczności uzasadniających taką zmianę, w szczególności zaś, gdy zmiana dotyczy nazwiska ośmieszającego albo nielicującego z godnością człowieka, zmiany na nazwisko używane, na nazwisko, które zostało bezprawnie zmienione lub na nazwisko noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada. Przepis ten formułuje dwie podstawowe zasady rozpatrywania wniosków o zmianę nazwiska. Pierwsza zasada sprowadza się do stwierdzenia, że chociaż nazwisko jest dobrem osobistym każdego człowieka, którym może on swobodnie dysponować, to jednak swoboda ta nie ma charakteru zupełnego. Do zmiany nazwiska nie jest bowiem wystarczająca sama wola zainteresowanego. Musi być ona uzasadniona ważnymi powodami. Takie ograniczenie dowolności jest konsekwencją zasady stabilizacji nazwisk, które służyć mają przede wszystkim identyfikacji konkretnej osoby.

Organ odwoławczy wyjaśnił, że wśród powodów uzasadniających zmianę i imienia skarżący wskazał fakt używania imienia P., niechęć do wybranych części noszonego nazwiska oraz stwierdzony zaświadczeniem lekarskim transseksualizm.

Organ podkreślił, że przypadek opisany w przepisie art. 4 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o zmianie imienia i nazwiska dotyczy osób używających innego imienia lub nazwiska niż to, które zostało wpisane w akcie urodzenia tych osób. Organ odwoławczy podzielił pogląd wyrażony w komentarzu do art. 4 cytowanej ustawy, którego autorem jest Piotr Ruczkowski, że używanie innego imienia lub nazwiska, nawet wieloletnie, nie legalizuje tego stanu rzeczy. W każdym przypadku do zmiany imienia lub nazwiska konieczna jest konstytutywna decyzja administracyjna. Jednakże, sam fakt używania innego imienia lub nazwiska niż to, które prawnie danej osobie przysługuje, stanowi ważną przyczynę, uzasadniającą wystąpienie z wnioskiem o zmianę nie używanego imienia lub nazwiska, co nie oznacza wydania decyzji zgodnej z żądaniem strony.

Wojewoda [...] wskazał, że sprawy związane z rejestracją urodzeń, małżeństw i zgonów, a także innych zdarzeń mających wpływ na stan cywilny osób regulują przepisy ustawy z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (Dz. U., poz. 1741 ze zm.). Akt stanu cywilnego stwierdza zaistnienie zdarzenia kreującego stan cywilny i powodującego sporządzenie aktu urodzenia, małżeństwa lub zgonu. Organ zaznaczył, że zgodnie z przepisem art. 60 pkt 3 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego do aktu urodzenia wpisuje się m. in. nazwisko, imię (imiona) i płeć dziecka. Dokonany po urodzeniu dziecka zapis w aktach stanu cywilnego oparty jest jedynie na obserwacji cech fizycznych. Jak słusznie zauważył Kierownik Urzędu Stanu Cywilnego w P., z upływem czasu cechy psychiczne, w wyniku leczenia hormonalnego, a nawet zabiegu korekcyjnego, mogą doprowadzić do ujawnienia innych cech, skutkiem czego pierwotny zapis dotyczący płci może okazać się wadliwy, jednakże nie podlega to dowolnej ocenie zainteresowanego. Okoliczność taka musi być usankcjonowana wyrokiem sądu. Tymczasem, zdaniem organu, z zebranego materiału dowodowego nie wynika, by skarżący wystąpił do sądu o ustalenie zmiany płci. W odwołaniu podał jedynie, że okres przejściowy do zmiany płci w sądzie trwać może lata, jak i pełna terapia lekowa i dopiero później można by wystąpić o zmianę płci metrykalnej i PESEL po prawomocnym wyroku sądu.

Organ zaznaczył, że na podkreślenie zasługuje także, że zgodnie z przepisem art. 59 ust. 3 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego zgłaszając urodzenie dziecka można co prawda wybrać imię, które nie wskazuje na płeć dziecka, jednakże w powszechnym znaczeniu jest przypisane do danej płci. Skoro zatem uprawnienie do wyboru imienia podlega pewnym ograniczeniom i imię wpisane do aktu urodzenia powinno odpowiadać płci dziecka, to korelacja pomiędzy płcią a imieniem winna być również zachowana w przypadku ewentualnej administracyjnej zmiany imienia.

Wojewoda [...] uznał, że skoro pierwotny zapis w akcie urodzenia skarżącego nie został zmieniony prawomocnym wyrokiem sądu o zmianie płci, wniosek o zmianę imienia i nazwiska strony w drodze decyzji administracyjnej, nie może być uwzględniony.

W skardze R. F. powtórzył argumenty zawarte w odwołaniu. Podniósł, że zmiana imienia dotyczy imienia którym się posługuje i pod którym jest znany. Podkreślił, że nazwisko skraca, gdyż jest dla niego nieprzyjazne , źle mu się kojarzy z tyraństwem ojca, który używał wobec niego przemocy fizycznej. Zdaniem skarżącego do zmiany imienia i nazwiska nie jest potrzebny wyrok sądu.

Postanowieniem z dnia 18 października 2016 r. referendarz sądowy przyznał skarżącemu prawo pomocy przez zwolnienie od kosztów sądowych.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Stosownie do art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jedn. Dz.U. z 2016 r., poz. 1066) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej. Dokonując tej kontroli sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Sąd stosuje przewidziane ustawą środki w celu usunięcia naruszenia prawa w stosunku do aktów lub czynności wydanych lub podjętych we wszystkich postępowaniach prowadzonych w granicach sprawy, której dotyczy skarga, jeżeli jest to niezbędne dla końcowego jej załatwienia (art. 134 § 1 i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – tekst jedn.: Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.).

Ocena legalności zaskarżonej decyzji, przeprowadzona według wskazanych powyżej kryteriów wykazała, że skarga R. F. zasługuje na uwzględnienie w części odmowy zmiany nazwiska, w pozostałej części jest niezasadna.

Wobec powyższego przypomnieć należy, że stosownie do treści art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 10), zmiany imienia lub nazwiska można dokonać wyłącznie z ważnych powodów, w szczególności gdy dotyczą zmiany:

1/ imienia lub nazwiska ośmieszającego albo nielicującego z godnością człowieka;

2/ na imię lub nazwisko używane;

3/ na imię lub nazwisko, które zostało bezprawnie zmienione;

4/ na imię lub nazwisko noszone zgodnie z przepisami prawa państwa, którego obywatelstwo również się posiada.

Zmiany nazwiska nie dokonuje się w przypadku ubiegania się o zmianę na nazwisko historyczne, wsławione w dziedzinie kultury, nauki, działalności politycznej, społecznej albo wojskowej, chyba że osoba ubiegająca się o zmianę nazwiska posiada członków rodziny o tym nazwisku (art. 5 ustawy).

Tak jak podkreśliły organy, ustawodawca przyjął, jako zasadę, względną stabilizację imion i nazwisk, dopuszczając dokonanie zmiany imienia i/lub nazwiska w trybie administracyjnym wyłącznie z ważnych powodów. Katalog ważnych powodów uzasadniających zmianę imienia lub nazwiska zawartych w cytowanym przepisie nie jest zamknięty. Wskazuje na to sformułowanie "w szczególności", które oznacza, że ustawodawca dopuszcza możliwość zaistnienia także innych sytuacji, które mogą uzasadnić zmianę imienia i /lub nazwiska, jeżeli zostaną ocenione jako "ważne powody". Z treści przepisu wynika, że decyzja ta ma charakter uznaniowy, a obowiązkiem sądu jest zbadanie, czy ocena pojęcia "ważne powody" nie nosi cech dowolności i nie przekroczyła dopuszczalnej granicy swobody interpretacji. Ponieważ poprzednio obowiązująca ustawa z 15 listopada 1956 r. o zmianie imion i nazwisk (tj. Dz. U z 1963 r. Nr 59 poz. 328) posługiwała się zbliżonym nieostrym pojęciem "ważne względy" można odwołać się do wypracowanych przez orzecznictwo kryteriów stosowanych przy interpretacji tego pojęcia. Jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 15 marca 2007 r. II OSK 452/06 wykładnia tego pojęcia nie może nosić cechy dowolności musi być dokonywana z uwzględnieniem charakteru (formy, brzmienia i pisowni) nowych żądanych imion i nazwisk, mających zastąpić stare. Innymi słowy, interpretacja pojęcia "ważnych powodów" powinna uwzględniać indywidualne warunki każdego przypadku.

W ocenie Sądu, rozstrzygnięcie, czy zachodzą ważne powody uzasadniające uwzględnienie wniosku wymagało wyważenia z jednej strony interesu społecznego i celów jakie ma realizować zawarta w art. 4 ust. 1 zasada względnej stabilizacji imion i nazwisk a z drugiej indywidualnego interesu wnioskodawcy.

Dokonując takiej oceny należy pamiętać, że nabycie oraz posługiwanie się własnym imieniem, odgrywającym rolę identyfikatora w relacjach prywatnych oraz nazwiskiem, pełniącym przede wszystkim funkcje identyfikatora publicznego, jest uznawane za publiczne prawo podmiotowe, jest wyrazem godności i poszanowania praw człowieka, jest jego dobrem osobistym. (Materialne prawo administracyjne, pr. zb. pod red. M. Stahl, W-wa 2005). W codziennych kontaktach nieurzędowych używanie określonego imienia i nazwiska zależy wyłącznie od jego posiadacza i pozostaje poza zainteresowaniem prawa administracyjnego. Jednocześnie jednak imię i nazwisko danej osoby są jej trwałymi atrybutami, przypisanymi prawnie w aktach stanu cywilnego, według zasad zawartych w ustawie z dnia 28 listopada 2014 r. Prawo o aktach stanu cywilnego (tj. Dz. U. z 2014, poz. 1741), a ich zmiana może nastąpić tylko z ważnych powodów. Ustawodawca przesądził, że sama wola danej osoby, aby zmianie uległo jej imię lub nazwisko i jej subiektywne przekonanie, że takie ważne powody występują, nie jest wystarczającą przesłanką dokonania zmiany. Imię i nazwisko spełnia bowiem w zorganizowanym społeczeństwie istotną funkcję identyfikacyjną i porządkującą. Aby taką funkcję mogło spełniać dane te musi cechować pewność i stabilność. Posługiwanie się w sprawach urzędowych, bankowych i przy prowadzeniu działalności gospodarczej określonymi danymi osobowymi (imieniem i nazwiskiem) przypisanymi urzędowo, powoduje, że zmiana tych danych może następować w zupełnie wyjątkowych sytuacjach.

We wniosku skarżący domagał się zmiany imienia R. na imiona P. R. i nazwiska F. na nazwisko R, motywując żądaną zmianę udokumentowanymi zaburzeniami identyfikacji płci. Skarżący wskazał, że ma zdiagnozowany transseksualizm i jest poddawany terapii hormonalnej przez zabiegiem korekty płci. Ponadto strona podkreśliła, że w swoim środowisku funkcjonuje jak P. R. R., a imiona i nazwisko, które ma wpisane w akcie urodzenia do niego nie pasują. W odwołaniu skarżący dodatkowo podniósł, że nazwisko F. jest trudne do wymówienia i pisowni w Polsce i w krajach sąsiednich. Literowanie jego nazwiska w sposób "F-[...]-[...]" kojarzy się z (szczy, sika, oddaje mocz itp.) W skardze podkreślił, że nazwisko kojarzy mu się źle z tyraństwem ojca, który używał wobec niego przemocy fizycznej. Zdaniem Sądu nie budzi zatem wątpliwości, że dla skarżącego są to ważne powody, które organ powinien poddać wnikliwej analizie z punktu widzenia treści przepisu art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska, również w zakresie nazwiska. Dotychczas noszone nazwisko F. wskazuje na płeć męską, natomiast żądana przez skarżącego zmiana nazwiska - na R., w ocenie Sądu, nie pozwala na identyfikację płci osoby, która je nosi. W zakresie zmiany nazwiska skarżącego, w treści zaskarżonej decyzji, organ odwoławczy nie podał żadnych argumentów za odmową uwzględnienia jego wniosku w tym zakresie. Po przedstawieniu rozważań na temat dopuszczalności zmiany imienia i nazwiska organ odwoławczy skupił się na uzasadnieniu odmowy zmiany imienia podając zasadne i przekonywujące, zdaniem sądu, argumenty. Przedstawiona jednak argumentacja, mimo, że trafna, dotyczyła tylko odmowy zmiany imienia, tymczasem nie mogła dotyczyć żądanej zmiany nazwiska na R., bowiem forma tego nazwiska nie wskazuje w żaden sposób na płeć osoby, która to nazwisko nosi (chce nosić). Organ odwoławczy w swoich rozważaniach pominął uzasadnienie zmiany nazwiska przedstawione przez skarżącego w odwołaniu i w ogóle się do niego nie odniósł. Wobec powyższego w tym zakresie zaskarżona decyzja wydana została z naruszeniem art. 7, art. 77 § 1 i art. 107 § 3 k.p.a. Organ naruszył bowiem obowiązek dokładnego wyjaśnienia sprawy w zakresie niezbędnym do wydania decyzji przez wyczerpujące zebranie i rozpatrzenie materiału dowodowego. Nie odniósł się też w konsekwencji do oceny, czy wskazane przez wnioskodawcę przyczyny będą mogły być uznane za ważne powody w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy. Stanowisko organu zaprezentowane w zaskarżonej decyzji dotyczy jedynie odmowy zmiany imienia skarżącego. Zdaniem Sądu twierdzenia te nie mogą być automatycznie podstawą do odmowy zmiany nazwiska skarżącego, w szczególności, w sytuacji, gdy nazwisko, na które o którego zmianę skarżący wnosi nie pozwala na identyfikację płci osoby je noszącej. W tej sytuacji Sąd uznał, że zaskarżona decyzja w zakresie odmowy zmiany nazwiska narusza przepisy postępowania oraz art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska w stopniu mającym wpływ na wynik sprawy, co skutkowało uchyleniem jej w tej części na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c p.p.s.a.

Ponownie rozpoznając sprawę organ powinien wziąć pod uwagę powyższe rozważania i w świetle okoliczności powoływanych przez skarżącego we wniosku o zmianę nazwiska oraz w odwołaniu, rozważyć czy są to ważne powody, o których stanowi art. 4 ust. 1 powołanej ustawy. Uzasadnienie decyzji powinno odpowiadać warunkom wynikającym z treści art. 107 § 3 k.p.a.

Oddaleniu natomiast podlegała skarga w części dotyczącej odmowy zmiany imion skarżącego z R. na P. R.

Przypomnieć należy, że regulacje prawne w zakresie nadawania imion zawierają przepisy ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego. Zgodnie z art. 60 pkt 1 i 3 do aktu urodzenia wpisuje się m.in. nazwisko, imię ( miona) i płeć dziecka, a stanowiący podstawę sporządzenia aktu tzw. protokół zgłoszenia urodzenia zawiera oświadczenie o wyborze imienia lub imion dziecka oraz nazwisko dziecka ( art. 58 pkt 2 i 3 ustawy). Brak danych dotyczących płci dziecka uniemożliwia sporządzenie aktu urodzenia (Por. np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 9.06.2010 r. sygn. III SA/kr 775/09 niepubl. oraz Prawo o aktach stanu cywilnego komentarz, orzecznictwo, wzory dokumentów i pism, Alicja Czajkowska, Elżbieta Pachniewska, Lexis Nexis, Wyd. 3, 2005, str. 85).

Mając na uwadze, że względna stabilizacja imion i nazwisk jest wartością prawnie chronioną m.in. z uwagi na funkcję identyfikującą dany podmiot w stosunkach innych niż prywatne, nie można pomijać tej cechy imienia i nazwiska, która wynika z art. 60 pkt 1 i 3 w zw. z art. 59 ust. 4 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, że imię ma umożliwiać odróżnienie płci dziecka. Jeżeli, jak wynika z art. 59 ust. 4 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, kierownik urzędu stanu cywilnego odmawia przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka m.in. imienia niepozwalającego odróżnić płci dziecka, to tym bardziej nie może wpisać do aktu stanu cywilnego imienia i nazwiska, które wskazuje na inną płeć, niż płeć biologiczna wpisana do aktu urodzenia dziecka. Trafnie zatem uznał organ w zaskarżonej decyzji, że dopiero wzmianka o zmianie płci skarżącego z męskiej na żeńską w aktach stanu cywilnego, uzasadniałby uwzględnienie jego wniosku. Wprawdzie przepisy ustawy o zmianie imienia i nazwiska nie odsyłają do posiłkowego stosowania w postępowaniu dotyczącym zmiany imion i nazwiska przepisów ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego, niemniej ocena, czy zachodzą "ważne powody" do uwzględnienia wniosku o zmianę imion i nazwiska, nie może pomijać kwestii zgodności wnioskowanej czynności z przepisami innych ustaw i prowadzić do ich obejścia. Sam fakt, że stwierdzono u skarżącego transesksualizm typu M/K i że psychicznie identyfikuje się on z płcią żeńską oraz funkcjonuje w swoim otoczeniu jako kobieta powoduje, że z jego subiektywnego punktu widzenia, niewątpliwie zachodzą ważne powody do uwzględnienia wniosku. Nie przesądza to jednak jeszcze o tym, że zachodzą "ważne powody" w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy o zmianie imienia i nazwiska. Organ musi bowiem dokonać oceny "ważności powodów" uwzględniając również względy i okoliczności obiektywne, przy czym ostateczny wynik tej oceny nigdy nie może prowadzić do stanu sprzecznego z prawem. W takim bowiem przypadku na pewno nie można mówić o istnieniu "ważnych powodów" do dokonania zmiany imienia lub nazwiska. Zatem uwzględniając wymogi wynikające z uregulowań zawartych w art. 60 pkt 1 i 3 w zw. z art. 59 ust. 4 ustawy Prawo o aktach stanu cywilnego do oceny, czy zachodzą "ważne powody" uzasadniające dokonanie zmiany imienia lub nazwiska, organy orzekające w sprawie nie naruszyły przepisu art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 17 października 2008 r. o zmianie imienia i nazwiska. Imię danej osoby ma bowiem umożliwiać odróżnienie jej płci.

Reasumując, w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, zmiana imion z męskich na żeńskie, jak również nazwiska w formie wskazującej, że dana osoba jest płci żeńskiej, nie może nastąpić bez wcześniejszego uzyskania orzeczenia sądowego w przedmiocie zmiany płci. Na gruncie stosunków urzędowych, w zorganizowanym społeczeństwie uwzględnienie żądania wyrażenia zgody na zmianę męskiego imienia urzędowego na żeńskie w sytuacji, gdy imię męskie w akcie urodzenia skarżącego, którego zmiany żąda, identyfikuje jego płeć, a nie została dokonana w trybie art. 24 Prawa o aktach stanu cywilnego w oparciu o prawomocne orzeczenie sądu wzmianka w akcie urodzenia o zmianie płci na żeńską, prowadziłoby do wewnętrznej sprzeczności w treści aktu urodzenia skarżącego. Subiektywne poczucie przynależności do płci odmiennej, bez odzwierciedlonej aktem stanu cywilnego zmiany płci nie mogło być potraktowane jako ważny powód w rozumieniu art. 4 ust. 1 uzasadniający żądanie wyrażenia zgody na zmianę imienia skarżącego na P. R.

Z tych względów skarga w części odmawiającej zgody na zmianę imienia podlega oddaleniu.

Podstawę wyroku stanowił przepis art. 145 § 1 pkt 1 lit. a i c ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowania przed sądami administracyjnymi w odniesieniu do punktu 1 sentencji wyroku oraz przepis art. 151 powołanej ustawy w zakresie objętym punktem 2 sentencji wyroku.

ds