Postanowienie z dnia 2000-08-23 sygn. II CKN 1014/00

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt II CKN 1014/00

Postanowienie

Sądu Najwyższego

z dnia 23 sierpnia 2000 r.

Przewodniczący: Sędzia SN Zdzisław Świeboda.

Sędziowie: SN Elżbieta Skowrońska-Bocian (sprawozdawca), SA Krzysztof Strzelczyk.

Sąd Najwyższy Izba Cywilna po rozpoznaniu w dniu 23 sierpnia 2000 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy z powództwa Agencji Spedycyjnej "M." Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przeciwko Hannie G. i Dariuszowi G. o zapłatę na skutek kasacji pozwanych od postanowienia Sądu Apelacyjnego w P. z dnia 8 grudnia 1999 r. (...) postanawia:

oddalić kasację.

Uzasadnienie

Postanowieniem z 8 grudnia 1999 r. (...) Sąd Apelacyjny w P. oddalił zażalenie pozwanych Hanny G. i Dariusza G. na postanowienie Sądu Okręgowego w P. z 23 września 1999 r. (...) odrzucającego sprzeciw od wyroku zaocznego. Pozwani nie uzupełnili w zakreślonym terminie braku formalnego sprzeciwu w postaci nadesłania jego odpisu, nadesłali natomiast do Sądu pierwszej instancji pismo, z którego wynika, iż nie są w stanie dostarczyć odpisu sprzeciwu, gdyż go nie posiadają. W piśmie tym zwrócili się natomiast do Sądu, aby wykonał kopię z oryginału nadesłanego sprzeciwu.

W uzasadnieniu swego postanowienia Sąd drugiej instancji zauważył, że to nie sąd, lecz strona ma obowiązek, w myśl art. 126 k.p.c., uzupełnić braki formalne wnoszonych pism procesowych. Pozwani nie uzupełnili wszystkich braków, do uzupełnienia których zostali wezwani, co skutkowało odrzuceniem sprzeciwu (art. 344 § 3 k.p.c.).

Kasacja pozwanych oparta została, jak należy sądzić, na podstawie kasacyjnej z art. 393¹ pkt 2 k.p.c. Formułuje się w niej zarzut naruszenia art. 344 § 3 k.p.c. w zw. z art. 385 i art. 397 § 2 k.p.c. wyrażający się w błędnej interpretacji, tj. nieuwzględnieniu faktu, że w zakreślonym terminie wykonanie zarządzenia wzywającego do usunięcia braków było częściowo niewykonalne.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Wbrew stanowisku zaprezentowanemu w kasacji nie sposób przyjąć, że należytym wykonaniem nałożonego przez Sąd obowiązku dostarczenia odpisu złożonego pisma procesowego jest zwrócenie się do Sądu, aby wykonał kserokopię oryginału pisma znajdującego się w aktach sprawy. Trafnie wskazuje Sąd Apelacyjny, że to na stronę ustawa nakłada obowiązek uzupełnienia braków formalnych pisma, do których należy zaliczyć (przy szerokim rozumieniu tego sformułowania) także obowiązek dołączenia stosownych załączników (art. 130 w zw. z art. 126 k.p.c.). Niedopełnienie tego obowiązku pociąga za sobą określone ujemne następstwa; w rozpoznawanej sprawie - odrzucenie sprzeciwu od wyroku zaocznego (art. 344 § 3 k.p.c.). Bez znaczenia pozostaje przy tym, o jaki brak formalny chodzi, a także czy zostały uzupełnione inne braki formalne tego samego pisma.

Niedopuszczalne jest obarczanie sądu wykonaniem pewnych czynności, także o charakterze technicznym, jeżeli dokonanie takich czynności pozostaje w ramach obowiązku uzupełnienia braków formalnych niesionego pisma procesowego.

Należy także zauważyć, że nie może wyłączać przewidzianych ustawą sankcji "niewykonalność" zarządzenia wzywającego stronę do uzupełnienia braków formalnych. Ryzyko związane z wystąpieniem sytuacji, w której niemożliwe będzie usunięcie braków formalnych pisma procesowego, obciąża bowiem wyłącznie stronę składającą takie pismo.

Z tych względów kasacja podlegała oddaleniu jako pozbawiona usprawiedliwionych podstaw (art. 393¹² k.p.c.).