Czynności podejmowane w celu usuwania braków pism procesowych jako czynności stron a nie sądu
Usunięcie braków formalnych pism procesowych
Czynności podejmowane w celu usuwania braków pism procesowych są sformalizowanymi czynnościami procesowymi stron, nie mogą być zatem nimi obciążane organy procesowe (zob. uzasadnienie uchwały (7) NSA z dnia 18 grudnia 2013 r., I OPS 13/13).
Niedopuszczalne jest przerzucanie na sąd obowiązku wykonywania czynności obciążających uczestnika postępowania (tak Sąd Najwyższy m.in. w postanowieniu z dnia 23 sierpnia 2000 r., II CKN 1014/00 oraz w uchwale Izby Cywilnej z dnia 27 lutego 2008 r., III CZP 135/07).
Nic również nie będzie stało na przeszkodzie, aby wnioskowi dłużniczki, jeśli tylko zostanie właściwie uzupełniony, nadać bieg jako wniesionemu w dacie uzupełnienia (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia z dnia 20 stycznia 1967 r., I CZ 149/66).
Pomimo bowiem prawomocnego zarządzenia zwrotu pozwu (które nie zostało jeszcze wykonane) sprawę należy prowadzić dalej gdy strona o to wnosi, a braki będące przyczyną zarządzenia o zwrocie zostaną uzupełnione (§ 62 ust. 1 pkt 6 zarządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 12 grudnia 2003 r. w sprawie organizacji i zakresu działania sekretariatów sądowych oraz innych działów administracji sądowej, Dz.U. MS Nr 5, poz. 22 ze zm.).
Postanowienie SO w Bydgoszczy z dnia 23 marca 2017 r., VIII Gz 30/17
Standard: 10084 (pełna treść orzeczenia)
nie sposób przyjąć, że należytym wykonaniem nałożonego przez Sąd obowiązku dostarczenia odpisu złożonego pisma procesowego jest zwrócenie się do Sądu, aby wykonał kserokopię oryginału pisma znajdującego się w aktach sprawy. Trafnie wskazuje Sąd Apelacyjny, że to na stronę ustawa nakłada obowiązek uzupełnienia braków formalnych pisma, do których należy zaliczyć (przy szerokim rozumieniu tego sformułowania) także obowiązek dołączenia stosownych załączników (art. 130 w zw. z art. 126 k.p.c.). Niedopełnienie tego obowiązku pociąga za sobą określone ujemne następstwa; w rozpoznawanej sprawie - odrzucenie sprzeciwu od wyroku zaocznego (art. 344 § 3 k.p.c.). Bez znaczenia pozostaje przy tym, o jaki brak formalny chodzi, a także czy zostały uzupełnione inne braki formalne tego samego pisma.
Niedopuszczalne jest obarczanie sądu wykonaniem pewnych czynności, także o charakterze technicznym, jeżeli dokonanie takich czynności pozostaje w ramach obowiązku uzupełnienia braków formalnych niesionego pisma procesowego.
Należy także zauważyć, że nie może wyłączać przewidzianych ustawą sankcji "niewykonalność" zarządzenia wzywającego stronę do uzupełnienia braków formalnych. Ryzyko związane z wystąpieniem sytuacji, w której niemożliwe będzie usunięcie braków formalnych pisma procesowego, obciąża bowiem wyłącznie stronę składającą takie pismo.
Postanowienie SN z dnia 23 sierpnia 2000 r., II CKN 1014/00
Standard: 54333 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 54332