Uchwała z dnia 1977-06-10 sygn. VII KZP 13/77

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt VII KZP 13/77

Uchwała z dnia 10 czerwca 1977 r.

Wznowienie przewodu sądowego (art. 356 k.p.k.) podczas nieobecności oskarżonego na rozprawie w ustalonym przez sąd i wskazanym stronom czasie ogłoszenia wyroku (art. 358 § 1 k.p.k.), a następnie dokonanie określonych czynności lub przeprowadzenie dowodów, stanowi uchybienie przewidziane w art. 388 pkt 9 k.p.k., jeżeli nastąpiło w postępowaniu, w którym obecność oskarżonego na rozprawie jest obowiązkowa. W pozostałych wypadkach wymienione uchybienie stanowi obrazę przepisów postępowania, która może mieć wpływ na treść orzeczenia (art. 387 pkt 2 k.p.k.).

Przewodniczący: sędzia J. Żurawski. Sędziowie: J. Szamrej (sprawozdawca), W. Żebrowski.

Prokurator Prokuratury Generalnej: A. Kabat.

 Sąd Najwyższy w sprawie Mariana G., oskarżonego z art. 156 § 2 k.k., po rozpoznaniu przekazanego w trybie art. 390 § 1 k.p.k. przez Sąd Wojewódzki we Wrocławiu postanowieniem z dnia 8 marca 1977 r. zagadnienia prawnego wymagającego zasadniczej wykładni ustawy:

"Czy wznowienie na podstawie art. 356 k.p.k. przewodu sądowego oraz bezpośrednio po nim następujące kolejne uprzedzenie o możliwości zmiany kwalifikacji prawnej czynu oskarżonego na surowszą od wskazanej w akcie oskarżenia (art. 346 k.p.k.) - konkretnie o możliwości zastosowania art. 60 § 1 k.k., a następnie przeprowadzenie nowego dowodu prowadzące do ujawnienia okoliczności uzasadniających poczytanie czynu oskarżonego za popełniony w warunkach określonych w cytowanym wyżej przepisie, wreszcie zaś wydanie wyroku skazującego oskarżonego we wspomnianych poprzednio warunkach nie stanowi uchybienia wymienionego w art. 388 pkt 9 k.p.k., jeżeli opisane czynności zostały dokonane podczas nieobecności oskarżonego i jego obrońcy na rozprawie wyznaczonej wyłącznie w celu ogłoszenia wyroku, którego wydanie odroczono na podstawie art. 358 § 1 k.p.k., czyniąc zadość wynikającemu z § 3 tego przepisu obowiązkowi wskazania czasu i miejsca jego ogłoszenia oraz udzielając stronom pouczenia odpowiadającego treści art. 367 § 1 k.p.k.?"

i po wysłuchaniu wniosku prokuratora

uchwalił udzielić odpowiedzi jak wyżej.

 Uzasadnienie

Przepis art. 356 k.p.k., normujący instytucję wznowienia przewodu sądowego, nie wymienia wyczerpująco sytuacji, w których sąd powinien z niej skorzystać. Uwzględniając przy wykładni art. 356 k.p.k. podstawowy cel procesu karnego, a mianowicie wykrycie prawdy, należy przyjąć, że oprócz wymienionego w nim wypadku przewidzianego w art. 346 k.p.k. potrzeba wznowienia przewodu sądowego istnieje zwłaszcza wtedy, gdy w toku narady nad wyrokiem sąd uzna, iż sprawa może być jeszcze dokładniej wyjaśniona i że dopiero wtedy to wyjaśnienie umożliwi prawidłowe wyrokowanie.

W razie wznowienia przewodu sądowego mają nadal w kwestii obecności stron na rozprawie oraz ich uprawnień zastosowanie odpowiednie normy działu VIII kodeksu postępowania karnego. W świetle wymienionych przepisów nie może budzić wątpliwości, że w rozważanym wypadku (tj. wznowienia przewodu sądowego) strony są uprawnione między innymi do obecności przy dokonywaniu dodatkowych czynności lub przeprowadzeniu dowodów, mogą w tym względzie wypowiadać się i zgłaszać wnioski, a po zamknięciu wznowionego przewodu przysługuje im prawo do ponownego zabrania głosu w kolejności ustalonej w art. 352 k.p.k. W celu umożliwienia stronom skorzystania z wymienionych uprawnień sąd jest obowiązany przeprowadzić wspomniane czynności lub dowody w ich obecności. Jeżeli zaś w chwili wznowienia przewodu któraś ze stron jest nieobecna na rozprawie, sąd powinien rozprawę przerwać lub odroczyć, a następnie zawiadomić strony o nowym jej terminie.

Taki tryb postępowania obowiązuje również wtedy, gdy sąd wznowi przewód podczas nieobecności oskarżonego na rozprawie, podejmując w tym względzie postanowienie w ustalonym poprzednio i wskazanym stronom czasie ogłoszenia wyroku (art. 358 § 1 i 3 k.p.k.). Niezachowanie wskazanych wyżej zasad postępowania w wymienionym ostatnio wypadku stanowi zawsze obrazę przepisów postępowania, której charakter i następstwa są uzależnione od tego, czy obecność oskarżonego na rozprawie była obowiązkowa, czy też nie. W wypadku gdy wspomniane uchybienie nastąpiło w postępowaniu, w którym obecność oskarżonego na rozprawie jest obowiązkowa, stanowi ono tzw. bezwzględny powód odwoławczy przewidziany w art. 388 pkt 9 k.p.k., natomiast w pozostałych wypadkach - obrazę przepisów postępowania, która może mieć wpływ na treść orzeczenia (art. 387 pkt 2 k.p.k.).

 OSNKW 1977 r., Nr 7-8, poz. 75