Art. 1481. Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym
Kodeks postępowania cywilnego
§ 1. Sąd może rozpoznać sprawę na posiedzeniu niejawnym, gdy pozwany uznał powództwo lub gdy po złożeniu przez strony pism procesowych i dokumentów, w tym również po wniesieniu zarzutów lub sprzeciwu od nakazu zapłaty albo sprzeciwu od wyroku zaocznego, sąd uzna – mając na względzie całokształt przytoczonych twierdzeń i zgłoszonych wniosków dowodowych – że przeprowadzenie rozprawy nie jest konieczne.
§ 2. (uchylony)
§ 3. Przepisu § 1 nie stosuje się, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o wysłuchanie jej na rozprawie albo przepis szczególny przewiduje taki obowiązek, chyba że pozwany uznał powództwo.
- Dopuszczalność wydania wyroku na posiedzeniu niejawnym
- Niedopuszczalność rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym w warunkach art. 148[1] § 3 k.p.c.
- Żądanie przeprowadzenia rozprawy w sposób dorozumiany (art. 148[1] § 3 k.p.c.)
- Obowiązek przeprowadzenia postępowania dowodowego przed wydaniem wyroku na posiedzeniu niejawnym
- Rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym zamiast na rozprawie a nieważność postępowania (art. 379 pkt. 5 k.p.c.)