Niedopuszczalność rozpoznania sprawy na posiedzeniu niejawnym w warunkach art. 148[1] § 3 k.p.c.

W art. 148[1] § 3 k.p.c. ustawodawca przesądził, że rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym jest niedopuszczalne, jeżeli strona w pierwszym piśmie procesowym złożyła wniosek o przeprowadzenie rozprawy, chyba że pozwany uznał powództwo. W takim wypadku, jak wskazał Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 9 listopada 2011 r. II CSK 132/11, sąd nie ma w ogóle możliwości badania, czy rozpoznanie sprawy na posiedzeniu niejawnym miało wpływ na wynik sprawy, a niewyznaczenie rozprawy jest rażącym uchybieniem procesowym, a zatem oceny tego naruszenia na płaszczyźnie tego rodzaju uchybień procesowych, które nie wpisują się w przesłanki nieważności postępowania. Oznacza to w konsekwencji, że – jak już wyżej wskazano – wydanie wyroku na posiedzeniu niejawnym z naruszeniem art. 148[1] § 3 k.p.c. samoistnie oznacza, że postępowanie w sprawie, co najmniej w zakresie wydanego wyroku, dotknięte jest nieważnością.

Wyrok SA w Szczecinie z dnia 14 czerwca 2018 r., I AGa 119/18

Standard: 56106 (pełna treść orzeczenia)