Zastrzeżenie w sentencji wyroku przyczyny oddalenia powództwa

Powszechnie przyjmowane jest w orzecznictwie, że moc wiążącą, stosownie do art. 365 § 1 k.p.c., ma w zasadzie jedynie sentencja orzeczenia, jednak w niektórych przypadkach np. w razie oddalenia powództwa - ze względu na ogólność rozstrzygnięcia, doniosłość przy ustalaniu zakresu mocy wiążącej prawomocnego orzeczenia, czyli granic prawomocności materialnej orzeczenia, mogą mieć także zawarte w uzasadnieniu orzeczenia motywy rozstrzygnięcia (por. uchwała Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 2009 r., III CZP 97/09, OSNC 2010, nr 6, poz. 88, oraz wyroki Sądu Najwyższego z dnia 18 czerwca 1955 r., III CR 199/54, OSN 1956, nr 4, poz. 100, z dnia 13 października 2005 r., I CK 217/05, niepubl., i z dnia 29 września 2011 r., IV CSK 652/10, "Monitor Prawa Bankowego" 2012, nr 10, s. 63).

Sąd Najwyższy w składzie rozpoznającym przedstawione zagadnienie prawne podziela dokonaną w tych orzeczeniach wykładnię art. 365 § 1 k.p.c. Moc wiążąca prawomocnego wyroku obejmuje także prejudycjalne związanie ustalonym stanem faktycznym i jego oceną prawną w późniejszym procesie, w którym ta kwestia nie może już być w ogóle badana (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 2001 r., I PKN 585/00, OSNP 2003, nr 14, poz. 334, i z dnia 12 lipca 2002 r., V CKN 1110/00, niepubl.).

Wymienione w uzasadnieniu postanowienia Sądu Okręgowego wyroki Sądu Najwyższego z dnia 7 lipca 2005 r., IV CK 24/05 (niepubl.), z dnia 2 kwietnia 2008 r., I PK 247/07 (OSNP 2009, nr 17-18, poz. 223), z dnia 3 grudnia 2009 r., II PK 77/09 (niepubl.) i z dnia 15 lutego 2013 r., I CSK 323/12 (niepubl.) nie mogą stanowić argumentu za potrzebą zastrzegania w sentencji wyroku przyczyny oddalenia powództwa.

Uchwała SN z dnia 26 lutego 2014 r., III CZP 119/13

Standard: 15590 (pełna treść orzeczenia)