Kwalifikowanie oświadczeń zawartych w pismach procesowych jako oświadczeń woli w znaczeniu materialnym
Czynność procesowa Chwila i skuteczność złożenia oświadczenia woli (art. 61 k.c.) Pisma i czynności procesowe (art. 125 k.p.c.) Pozew (art. 187 k.p.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Stanowisko odnośnie do dopuszczalności kwalifikowania pism procesowych jako zawierających również oświadczenia woli o skutkach prawno-materialnych, należy uznać za ugruntowane w orzecznictwie, przy czym, co oczywiste, nie dotyczy to tych czynności materialnoprawnych, dla których zastrzeżona została forma szczególna pod rygorem nieważności.
Przykładowo w uchwale z dnia 11 września 1997 r., III CZP 39/97, Sąd Najwyższy wyjaśnił, że wypowiedzenie najmu lokalu mieszkalnego może nastąpić również przez doręczenie najemcy wniesionego przez pełnomocnika procesowego pozwu o opróżnienie tego lokalu. W innym judykacie, Sąd Najwyższy stwierdził, że wprawdzie przewidziany w art. 91 k.p.c. zakres umocowania z mocy ustawy nie uprawnia pełnomocnika procesowego do złożenia materialnoprawnego oświadczenia o potrąceniu, to jednak oświadczenie woli mocodawcy o udzieleniu pełnomocnictwa do złożenia takiego oświadczenia może być złożone w sposób dorozumiany (por. wyrok z dnia 20 października 2004 r., I CKN 204/04).
Postanowienie SN z dnia 14 maja 2025 r., I CSK 3931/24
Standard: 89071 (pełna treść orzeczenia)
Stosownie do art. 6 ust. 1 tej ustawy skarga powinna czynić zadość wymaganiom przewidzianym dla pisma procesowego. Ponadto, zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania skarga powinna zawierać:
1. żądanie stwierdzenia przewlekłości postępowania w sprawie, której skarga dotyczy;
2. przytoczenie okoliczności uzasadniających żądanie.
Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania skargę niespełniającą wymagań przewidzianych w art. 6 ust. 2 tej ustawy sąd właściwy do jej rozpoznania odrzuca bez wzywania do uzupełnienia braków.
III.3. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że skarga spełnia wymagania formalne przewidziane w art. 6 ust. 2 pkt 2 ustawy o skardze na przewlekłość postępowania, o ile skarżący w uzasadnieniu skargi wskaże, w czym dopatruje się nieuzasadnionej zwłoki w rozpoznaniu jego sprawy, tj. w sposób precyzyjny przedstawi konkretne działania bądź zaniechania sądu rozpoznającego sprawę, które w konsekwencji doprowadziły do zwłoki (zob. postanowienia SN z: 7 czerwca 2005 r., III SPP 103/05; 21 lutego 2007 r., III SPP 5/07; 19 stycznia 2022 r., I NSP 264/21; 1 marca 2022 r., I NSP 31/22).
Postanowienie SN z dnia 6 maja 2025 r., I NSP 140/25
Standard: 89072 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 19719
Standard: 18152
Standard: 58418
Standard: 16199