Stopień społecznej szkodliwość czynów nieumyślnych

Rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia są wyznacznikami stopnia społecznej szkodliwości czynów, które zostały popełnione nieumyślnie (art. 9 § 2 k.k.).

Postanowienie SN z dnia 15 lutego 2007 r., IV KK 273/06

Standard: 14300 (pełna treść orzeczenia)

Stopień społecznego niebezpieczeństwa każdego nieumyślnego przestępstwa, a w konsekwencji także wymiar kary za tego rodzaju przestępstwo, zależy przede wszystkim od ustalenia, w jakiej mierze naruszone zostały przez sprawcę zasady ostrożnego zachowania się.

Jeżeli odrzucenie przez sprawcę przewidywanej możliwości popełnienia czynu zabronionego (nastąpienia skutku) było w dużym stopniu bezpodstawne, to tym większa jest lekkomyślność.

Podobnie przedstawia się rzecz w odniesieniu do niedbalstwa. Im bardziej sprawca w konkretnej sytuacji i ze względu na swoje doświadczenie życiowe powinien i mógł uświadomić sobie (przewidzieć) możliwość popełnienia czynu zabronionego (możliwość nastąpienia skutku), to tym bardziej niedbalstwo ze strony sprawcy jest poważniejsze (większe).

Wyrok SN z dnia 16 stycznia 1974 r., Rw 1137/73

Standard: 40766 (pełna treść orzeczenia)