Dobro dziecka a szybkość postępowania opiekuńczego
Dobro dziecka, dobro rodzica, dobro rodziny (art. 95 § 3 k.r.o.)
Szybkość postępowania nie jest wartością samoistną, a jedynie instrumentalną. Prakseologia nie może przeważyć nad aksjologią.
Wyrok SN z dnia 13 maja 2021 r., V CSKP 73/21
Standard: 56398 (pełna treść orzeczenia)
Obowiązek szybkiego działania sądu w sprawach opiekuńczych zagwarantowany jest przez art. 7 Europejskiej Konwencji o wykonywaniu praw dzieci sporządzonej w Strasburgu dnia 25 stycznia 1996 r. (Dz.U. z 2000 r. Nr 107, poz. 1128).
Wynikający z art. 3 Konwencji o Prawach Dziecka nakaz kierowania się we wszystkich działaniach dotyczących dzieci podejmowanych m.in. przez sądy interesem dziecka jako wartością nadrzędną, odnosi się do każdej indywidualnej decyzji stosowania prawa przez sąd zarówno w sferze postępowania, jak i wykładni prawa materialnego (zob.m.in. uchwała (7) SN z dnia 8 marca 2006 r., III CZP 98/05, uchwała SN z dnia 12 czerwca 1992 r., III CZP 48/92, postanowienie SN z dnia 20 października 2010 r., III CZP 72/10).
Uchwała SN z dnia 16 września 2015 r., III CZP 47/15
Standard: 13211 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 48307