Przedwczesny wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej
Niedopuszczalność wniosku o przywrócenie terminu
Przedwczesny wniosek o przywrócenie terminu do dokonania czynności procesowej uznać należy za niedopuszczalny z mocy ustawy (art. 171 k.p.c.), co w konsekwencji skutkuje jego odrzucenie (postanowienie Sądu Najwyższego z 7 lutego 2000 r. CKN 1261/99
Postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2002 r., I CZ 198/01
Standard: 49579 (pełna treść orzeczenia)
Warunkiem stwierdzenia, że nastąpiło uchybienie terminu (art. 167 k.p.c.), jest ustalenie, iż termin ten rozpoczął (np. pismo sądowe zostało doręczone prawidłowo) i ukończył bieg (por. postanowienie SN z dnia 14 czerwca 1996 r. I CRN 82/96)
Wniosek o przywrócenie terminu, przy założeniu, że termin w ogóle nie rozpoczął biegu, jest przedwczesny, i rozważanie braku winy w uchybieniu terminu - bezprzedmiotowe. Wniosek taki podlegałby odrzuceniu jako niedopuszczalny, bo nie było uchybienia terminu (art. 171 w zw. z art. 167 k.p.c.).
Postanowienie SN z dnia 27 stycznia 1998 r., III CKN 620/97
Standard: 28767 (pełna treść orzeczenia)
Jeżeli przepis prawa, tak jak w wypadku wyroku zaocznego, wymaga doręczenia stronie orzeczenia sądu z urzędu, to do czasu takiego doręczenia termin do zaskarżenia tego orzeczenia nie rozpoczyna biegu.
Kwestia ewentualnego przywrócenia terminu powstaje dopiero wówczas, gdy strona uchybiła terminowi (art. 168 § 1 k.p.c.), a to może mieć miejsce tylko wtedy, gdy termin dla dokonania czynności procesowej zaczął w stosunku do strony biec i upłynął bezskutecznie. Na skutek nieprawidłowości w doręczeniu odpisu wyroku zaocznego, termin do jego zaskarżenia w stosunku do pozwanych nie rozpoczął w ogóle biegu, tym samym ich sprzeciw nie może być uznany za spóźniony i podlega rozpoznaniu.
Postanowienie SA w Rzeszowie z dnia 4 lutego 1994 r., I ACz 20/94
Standard: 11753