Znęcanie się

Pozwany dopuścił się naruszenia dóbr chronionych prawem, do których zalicza się zdrowie człowieka, jego cześć, godność i nietykalność cielesna. Cześć i godność jako wartości właściwe każdemu człowiekowi uznaje się przy tym za jedne z najważniejszych dóbr osobistych, podlegających szczególnej ochronie (vide wyroki SN: z dnia 29 października 1971 r., II CR 455/71 oraz z dnia 8 października 1987 r., II CR 269/87). Bezprawność naruszenia została wykazana i potwierdzona prawomocnym wyrokiem skazującym sprawcę M. S. (1).

Nie budzi zatem wątpliwości, że spełnione zostały przesłanki z art. 24 § 1 KC, wobec dopuszczenia się przez pozwanego rażącego i umyślnego naruszenia dóbr osobistych powódki w postaci jej zdrowia, czci, godności oraz nietykalności cielesnej.

Działania pozwanego polegające na wieloletnim znęcaniu się nad powódką, godziły w jej zdrowie ujmowane zarówno w aspekcie fizycznym jak i psychicznym. Szarpiąc, popychając, uderzając, przypalając papierosami, ciągnąc za włosy, dopuścił się także naruszenia jej nietykalności cielesnej. Ubliżanie żonie, obraźliwe zachowanie, godziły również w jej cześć i godność.

Wyrok SA w Łodzi z dnia 19 kwietnia 2016 r., I ACa 1510/15

Standard: 10277 (pełna treść orzeczenia)