Współodpowiedzialność za spowodowanie wypadku
Strona podmiotowa przestępstwa wypadku komunikacyjnego (art. 177 k.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Współodpowiedzialnymi za występek określony w art. 177 § 1 lub 2 k.k. (to jest za spowodowanie wypadku drogowego) mogą być dwaj współuczestnicy ruchu, a czasem nawet większa ich liczba. Warunkiem takiej oceny prawnej jest stwierdzenie, w odniesieniu do każdego z tych uczestników z osobna, że w zarzucalny sposób naruszyli oni, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu, a także, że pomiędzy ich zachowaniem, a zaistniałym wypadkiem istnieje powiązanie przyczynowe (por. wyrok SN z 3 listopada 2010 r., Il KK 109/10 oraz aprobującą glosę R.A. Stefańskiego, Pal. 2011, Nr 3-4, s. 144 i nast. oraz wyrok SN z 8 kwietnia 2013 r. Il KK 206/12).
Wyrok SN z dnia 15 czerwca 2023 r., V KK 325/22
Standard: 83383 (pełna treść orzeczenia)
W sprawach o wypadki drogowe należy rozważać zachowanie co najmniej dwóch uczestników ruchu jako potencjalnie odpowiedzialnych za spowodowanie wypadku drogowego. Niejednokrotnie współodpowiedzialnymi za spowodowanie wypadku drogowego mogą być dwaj współuczestnicy ruchu, a czasem nawet większa ich liczba (por. wyrok SN z dnia 3 listopada 2010 r., II KK 109/10).
Warunkiem takiej oceny prawnej jest stwierdzenie, w odniesieniu do każdego z tych uczestników z osobna, po pierwsze tego, że w zarzucalny sposób naruszył on, chociażby nieumyślnie, zasady bezpieczeństwa w ruchu, po drugie tego, że pomiędzy jego zachowaniem, a zaistniałym wypadkiem istnieje powiązanie przyczynowe oraz tego, że istnieje normatywna podstawa do przyjęcia, że zachowanie uczestnika ruchu powiązane przyczynowo z wypadkiem, zasługuje z kryminalno-politycznego punktu widzenia na ukaranie.
Podkreślić jednak należy, iż ten ostatni wyznacznik odpowiedzialności, oceniać należy według kryterium, w myśl którego przypisywalny jest tylko taki skutek, który został przez danego uczestnika ruchu spowodowany, ale nie tylko w wyniku sprowadzenia przezeń niedozwolonego niebezpieczeństwa (ryzyka) jego powstania, lecz także w wyniku istotnego zwiększenia ryzyka już istniejącego (a będącego np. wynikiem zachowania innego współuczestnika ruchu) - oczywiście w razie zrealizowania się tego właśnie niebezpieczeństwa (ryzyka) w postaci skutku spełniającego znamiona typu czynu określonego w art. 177 § 1 lub 2 kk (zob. wyrok SN z dnia 3 października 2006 r., IV KK 290/06).
W przypadkach, gdy skutek jest następstwem działań dwóch albo więcej osób, z których każda narusza regułę ostrożności, konieczne jest dogłębne zweryfikowanie wzajemnej relacji stopnia tych naruszeń i ustalenie, czy charakter naruszenia reguł ostrożności był porównywalny, jeżeli chodzi o istotność tych naruszeń w perspektywie bezpieczeństwa dla dóbr prawnych, czy też naruszenie jednej z reguł miało dominujący wpływ na wystąpienie nieakceptowalnego ryzyka zaistnienia skutku, co prowadziłoby do normatywnego przypisania skutku osobie, która dopuściła się takiego naruszenia (zob. wyrok SN z dnia 3 marca 2016 r., III KK 415/15).
Wyrok SO w Siedlcach z dnia 10 kwietnia 2017 r., II Ka 765/16
Standard: 8733 (pełna treść orzeczenia)
Zgodnie z wyrokiem Sądu Najwyższego z dnia 23 lipca 2014 r., sygn. akt V KK 32/14 współodpowiedzialnymi za wypadek drogowy może być dwóch lub więcej uczestników ruchu drogowego, z zastrzeżeniem przypisania im tylko takiego skutku, jaki został przez nich spowodowany poprzez naruszenie zasad bezpieczeństwa w ruchu.
Wyrok SR w Legionowie z dnia 31 marca 2017 r., II K 994/15
Standard: 9442 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 12554 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 12555 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 12556 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 41008 (pełna treść orzeczenia)