Opinia biegłego na okoliczność niewypłacalności

Zagadnienia procesowe w sprawie odpowiedzialności członków zarządu za zobowiązania spółki

Wyświetl tylko:

Nie budzi wątpliwości, że prawomocne postanowienie komornika o umorzeniu postępowania egzekucyjnego może stanowić dostateczny dowód przesłanki bezskuteczności egzekucji, o której stanowi art. 299 § 1 k.s.h. (por. np. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 6 grudnia 2013 r., I CSK 54/13, niepubl.).

W tym stanie rzeczy oddalenie wniosku o przeprowadzenie dowodu z opinii biegłego z zakresu rachunkowości mającego zmierzać - zgodnie z wnioskiem - do ustalenia sytuacji majątkowej spółki w czasie prowadzenia postępowań egzekucyjnych i wartości majątku spółki w miarodajnym okresie nie mogło przesądzać o oczywistej zasadności skargi kasacyjnej.

Postanowienie SN z dnia 31 października 2018 r., V CSK 211/18

Standard: 22266 (pełna treść orzeczenia)

Jak podkreślił SN w uzasadnieniu wyroku z dnia 19 stycznia 2011 r., V CSK 211/10 (OSNC - ZD 2011/4/77), przedmiotem opinii biegłego nie mogą być kwestie prawne, w tym wykładnia pojęć użytych w przepisie.

Nie jest zadaniem biegłego ocena, czy wskazane przez niego okoliczności faktyczne mogą być określone jako stan "niewypłacalności" ani, czy w tych okolicznościach złożenie wniosku o upadłość nastąpiło we "właściwym czasie". Ocena ta należy wyłącznie do sądu w ramach obowiązku dokonania wykładni przepisu i jego subsumcji do stanu faktycznego ustalonego w sprawie.

Wyrok SA w Łodzi z dnia 27 stycznia 2012 r., I ACa 462/11

Standard: 5821 (pełna treść orzeczenia)

Przedmiotem opinii biegłego nie mogą być kwestie prawne, w tym wykładnia pojęć użytych w przepisie. W sytuacji, gdy członkowie zarządu spółki bronią się przed odpowiedzialnością z art. 299 k.s.h. zarzutem złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości we właściwym czasie, rzeczą biegłego jest wskazanie okoliczności faktycznych związanych ze stanem finansowym spółki: stanem majątku, spłacaniem zobowiązań, podjętymi działaniami naprawczymi. Nie jest natomiast zadaniem biegłego ocena, czy wskazane przez niego okoliczności faktyczne mogą być określone jako stan „niewypłacalności” ani czy w tych okolicznościach złożenie wniosku o upadłość nastąpiło we „właściwym czasie”. Ocena ta należy wyłącznie do sądu w ramach obowiązku dokonania wykładni przepisu i jego subsumcji do stanu faktycznego ustalonego w sprawie. Jeżeli biegły dokonał takiej oceny i wyraził swoje stanowisko, trzeba uznać, że wykroczył poza zakres swoich kompetencji i jego ocena oczywiście nie jest wiążąca dla sądu, który nie musi także odnosić się do niej w uzasadnieniu wyroku.

Wyrok SN z dnia 19 stycznia 2011 r., V CSK 211/10

Standard: 24016 (pełna treść orzeczenia)

Serwis wykorzystuje pliki cookies. Korzystając z serwisu akceptujesz politykę prywatności i cookies.