Wygaśnięcie zezwolenia na sprzedaż alkoholu w razie nie dokonania opłaty z art. 11[1] ust. 2 i 5 ustawy (art. 18 ust. 12 pkt 5 lit. b i ust. 12b)

Dla wygaśnięcia zezwolenia nie ma znaczenia to, czy nieuiszczenie raty opłaty, czy "dodatkowej" opłaty, o której mowa w art. 18 ust. 12b ustawy, było zawinione przez samą stronę lub inny podmiot (np. bank), czy wynikało z niewiedzy czy przeoczenia. Nie ma znaczenia co było powodem uchybienia ustawowemu terminowi, istotne jest jedynie to, że termin nie został zachowany.

Udzielone zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych wygasa z mocy prawa w okolicznościach, o których mowa art. 18 ust. 12 pkt 5 ustawy o wychowaniu w trzeźwości, co oznacza, że wydanie decyzji stwierdzającej wygaśnięcie decyzji zezwalającej na sprzedaż napojów alkoholowych jedynie potwierdza wystąpienie określonego w przepisach prawa zdarzenia oraz fakt ustania, z datą wystąpienia tego zdarzenia, materialnego stosunku administracyjnoprawnego, co skutkuje utratą uprawnień do dalszego prowadzenia działalności polegającej na sprzedaży napojów alkoholowych. 

Wyrok NSA z dnia 2 lipca 2020 r., II GSK 439/20

Standard: 88871 (pełna treść orzeczenia)

Stosownie do art. 18 ust. 12 pkt 5 lit.b ustawy zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży wygasa w przypadku niedopełnienia obowiązku dokonania opłaty określonej w art. 11[1] ust. 2 i 5 ustawy, to jest opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych.

W myśl art. art. 18 ust. 12b ustawy w przypadku, o którym mowa w ust. 12 pkt 5 lit. b, zezwolenie wygasa z upływem 30 dni od dnia upływu terminu dopełnienia obowiązku dokonania opłaty w wysokości określonej w art. 11[1] ust. 2 i 5, jeżeli przedsiębiorca w terminie 30 dni od dnia upływu terminu do dokonania czynności określonej w ust. 12 pkt 5 lit. b nie wniesie raty opłaty określonej w art. 11[1] ust. 2 albo 5, powiększonej o 30% tej opłaty.

Z przepisu art. 18 ust. 12b ustawy wprost wynika, że chodzi o wniesienie opłaty określonej w art. 11[1] ust. 2 i 5 powiększonej o 30% tej opłaty, a nie o 30% raty opłaty. Trafnie również zauważył WSA, że ustawodawca posługuje się dwoma odrębnymi pojęciami: "opłata" i "rata opłaty". Opłata to kwota za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych. Wysokość opłat została ustalona w ust. 2 i 5 art. 11[1] ustawy w zależności od tego czy roczna wartość sprzedaży napojów alkoholowych przez przedsiębiorcę w danym punkcie przekroczyła w roku poprzednim kwoty określone w ust. 5. Opłata dodatkowa stanowi więc 30% kwoty określonej w ww. ust. 2 lub ust. 5.

Art. 11[1] ust. 7 ustawy przewiduje wnoszenie opłaty, o której mowa w ust. 1 czyli opłaty za korzystanie z zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w trzech równych ratach i nie przewiduje takiej możliwości dla wnoszenia opłaty dodatkowej, o której mowa w art. 18 ust. 12b ustawy.

Wyrok NSA z dnia 23 sierpnia 2018 r., II GSK 1267/18

Standard: 88848 (pełna treść orzeczenia)