Opłata od podmiotów świadczących usługę będącą reklamą napojów alkoholowych (art. 13[2] u.w.t.p.a.)
Ustawa o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Spółka zrealizowała usługi stanowiące reklamę napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi na łączną kwotę 1 148 972,89 złotych netto. Opisane działania miały zatem charakter odpłatny i podlegały opłacie w wysokości wynikającej z art. 132 ust. 1 cyt. ustawy – 10% podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającej z usługi.
Wyrok WSA z dnia 13 sierpnia 2024 r., I SA/Bk 206/24
Standard: 88760 (pełna treść orzeczenia)
Definicja reklamy napojów alkoholowych ma zastosowanie w dwóch przypadkach: w pierwszym chodzi o określenie przesłanek czynu zabronionego przez ustawę, a więc zakazu reklamy i promocji napojów alkoholowych innych niż piwo (art. 13[1] ust. 1 ustawy), w drugim przypadku definicja ta służy określeniu przesłanek, w świetle których promocja i reklama piwa jest zgodna z prawem art. 13[2] ust. 1 ustawy (a zatem formalne propagowanie znaku towarowego, a nie bezpośrednie zachęcanie do nabywania i spożywania piwa) i wiąże z tym obowiązek uiszczenia stosownej 10% opłaty. W tej sytuacji każde rozpowszechnianie nazwy piwa albo logo jego producenta jest reklamą napojów alkoholowych. A od niej trzeba uiścić opłatę w wysokości 10 % podstawy opodatkowania VAT (por. wyroki NSA z: 11 stycznia 2013r., II FSK 988/11; 31 marca 2015r., II FSK 707/13).
Skoro przesądzone zostało, że w okolicznościach rozpoznawanej sprawy doszło do świadczenia usług reklamy napojów alkoholowych, to wbrew zarzutom skargi kasacyjnej organy prawidłowo zobowiązały podmiot świadczący taką usługę do uiszczenia opłaty, o której mowa w art. 132 ust. 1 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. Przepis ten stanowi, że podmioty świadczące usługi będące reklamą napojów alkoholowych wnoszą na wyodrębniony rachunek tworzony w tym celu przez ministra właściwego do spraw kultury fizycznej opłatę w wysokości 10% podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wynikającej z tej usługi.
Wyrok NSA z dnia 24 lipca 2018 r., II FSK 38/18
Standard: 88748 (pełna treść orzeczenia)