Miejsca sprzedaży detalicznej napojów alkoholowych (art. 9[6] u.w.t.p.a.)

Warunki prowadzenia sprzedaży napojów alkoholowych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży określone w art. 18 ust. 7 ustawy muszą być przestrzegane bezwzględnie. Naruszenie któregokolwiek z tych warunków skutkuje cofnięciem zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych. Każde naruszenie warunków wymienionych w art. 18 ust. 7 ww. ustawy nakłada na organ zezwalający obowiązek cofnięcia zezwolenia na podstawie art. 18 ust. 10 pkt 2 ustawy.

Wyrok WSA z dnia 15 lutego 2024 r., III SA/Gd 523/23

Standard: 88742 (pełna treść orzeczenia)

kwestia obrotu napojami alkoholowymi uregulowana jest w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2019 r. poz. 2277, z poźn. zm.), dalej ustawa o wychowaniu w trzeźwości. Zgodnie z art. 9[6] ust. 1 pkt 1) do 3) tej ustawy, sprzedaż detaliczną napojów alkoholowych, zawierających powyżej 4,5% alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, prowadzi się w punktach sprzedaży, którymi są:

1) sklepy branżowe ze sprzedażą napojów alkoholowych;

2) wydzielone stoiska - w samoobsługowych placówkach handlowych o powierzchni sprzedażowej powyżej 200 m2;

3) pozostałe placówki samoobsługowe oraz inne placówki handlowe, w których sprzedawca prowadzi bezpośrednią sprzedaż napojów alkoholowych.

Według natomiast art. 12 ust. 3 tej samej ustawy, rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych.

Z przytoczonych przepisów rangi ustawowej wynikają kompleksowo uregulowane, powszechnie obowiązujące zasady detalicznej sprzedaży napojów alkoholowych oraz sposób ustalania miejsc sprzedaży takich napojów na terenie gminy. Nie można w związku z tym zaakceptować poglądu, że modyfikacja tych zasad może następować na podstawie innej regulacji, zwłaszcza zamieszczonej w akcie prawa miejscowego.

Katalog miejsc, w których zabrania się spożywania napojów alkoholowych po pierwsze ma charakter zamknięty, a po drugie, został sformułowany na poziomie ustawy i wyłącznie ustawodawca ma kompetencję do dookreślenia tego katalogu w drodze zmiany aktu prawnego rangi ustawowej. Takiego upoważnienia nie można upatrywać w delegacji z art. 5 ustawy o ułatwieniach w handlu, ani też w art. 40 ust. 2 pkt 2 u.s.g. 

Wyrok WSA z dnia 26 października 2022 r., II SA/Ke 501/22

Standard: 88723 (pełna treść orzeczenia)