Określenie zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży alkoholu (art. 12 ust. 3 u.w.t.p.a.)
Uchwała rady gminy określająca zasady udzielania zezwoleń na sprzedaż alkoholu (art. 12 u.w.t.p.a.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zarówno art. 12 ust. 3 u.w.t., jak i żaden inny przepis tej ustawy nie uprawnia rady gminy do przekazania uprawnień oraz obowiązków ustawowych na rzecz innych podmiotów.
W art. 12 ust. 3 u.w.t. ustawodawca przewidział instytucję aktów prawa miejscowego poprzez zawarcie w nim względnie szczegółowych podstaw prawnych tzw. "wykonawczych do ustawy" do wydania przez organ stanowiący i kontrolny gminy, tj. radę gminy, tych aktów w przedmiocie odpowiednio wskazanym przez ustawodawcę.
Podmiotami zobowiązanymi do realizacji celów u.w.t., w tym do podejmowania działań zmierzających do ograniczania spożycia napojów alkoholowych oraz zmiany struktury ich spożywania, inicjowania i wspierania przedsięwzięć mających na celu zmianę obyczajów w zakresie sposobu spożywania tych napojów, są stosownie do art. 1 ust. 1 u.w.t., organy jednostek samorządu terytorialnego.
Podmiotem uprawnionym do realizacji celów u.w.t. są organy jednostek samorządu terytorialnego, a w zakresie ustalenia zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych – rada gminy (art. 1 ust. 1 w zw. z art. 41 u.w.t.). Zaskarżona uchwała w § 1 ust. 5 dopuszcza natomiast uzyskanie zezwoleń jednorazowych na sprzedaż napojów alkoholowych, niespełniających wymogów zachowania minimalnych odległości punktów sprzedaży napojów alkoholowych, określonych w § 1 ust. 1 – 4 uchwały, od uzyskania pozytywnej opinii Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych. Wprowadza zatem możliwość uzyskania zezwolenia na podstawie rozstrzygnięcia podmiotu, który nie został przez ustawodawcę upoważniony do regulowania zasad usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, przy jednoczesnym braku spełnienia wymogów sprzedaży określonych przez Radę Gminy zaskarżoną uchwałą.
W zaskarżonej uchwale nie wskazano choćby w przybliżony sposób jakimi zasadami powinna kierować się Gminna Komisja Rozwiązywania Problemów Alkoholowych rozpatrując wnioski o wydanie pozytywnej opinii w sprawie odstępstwa od zasad przy wydawaniu zezwoleń jednorazowych na sprzedaż napojów alkoholowych, pozostawiając te kwestie całkowitemu uznaniu tego podmiotu.
Wyrok WSA z dnia 29 maja 2024 r., II SA/Rz 4/24
Standard: 88711 (pełna treść orzeczenia)
Z art. 12 ust. 3 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, zważywszy na jego treść oraz funkcje, jest niewątpliwie przepisem kompetencyjnym, który określa podmiot kompetencji tworzenia prawa, warunki oraz formę realizacji tej kompetencji, a także jej treść, co prowadzi do wniosku, że ze swej istoty podlega wykładni ścisłej.
O ile, na podstawie art. 12 ust. 3 przywołanej ustawy rada gminy ustala, w drodze uchwały, zasady usytuowania na terenie gminy miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych, co wobec operowania przez ustawodawcę kategorycznym zwrotem "ustala" tworzy obowiązek podjęcia przez radę gminy uchwały w przedmiocie określonym w wymienionym przepisie upoważniającym, o tyle na podstawie art. 14 ust. 6 tej ustawy, w innych niewymienionych miejscach, obiektach lub na określonych obszarach gminy, ze względu na ich charakter, rada gminy może wprowadzić czasowy lub stały zakaz sprzedaży, podawania, spożywania oraz wnoszenia napojów alkoholowych
Wyrok NSA z dnia 21 maja 2024 r., II GSK 455/21
Standard: 88713 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 88720
Standard: 88722
Standard: 88721