Zasada domicylu i obywatelstwa w ustawie o podatku od spadku i darowizn
Zasada domicylu i obywatelstwa (art. 2 u.p.s.d.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 1 ust. 1 u.p.s.d. wskazuje jedynie, że opodatkowaniu podlega nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych. Do określenia momentu nabycia koniecznym jest sięgnięcie do odpowiednich uregulowań materialnego prawa spadkowego. W przypadku gdy spadkodawca był obywatelem innego państwa, wybór właściwego prawa powinien być dokonany z uwzględnieniem przepisów p.p.m.
Bez ustalenia obywatelstwa spadkodawcy i tym samym bez określenia, jakie prawo spadkowe powinno zostać w sprawie zastosowane, nie może kategorycznie twierdzić, że Skarżąca nabyła własność rzeczy lub praw w drodze dziedziczenia w chwili śmierci spadkodawcy.
Wyrok NSA z dnia 16 maja 2019 r., II FSK 1811/18
Standard: 87995 (pełna treść orzeczenia)
Ustawodawca jako wiodącą przyjął zasadę domicylu, zgodnie z którą obowiązek podatkowy ciąży na osobie mającej stałe miejsce zamieszkania w Polsce, nawet gdy chodzi o nabycie rzeczy i praw majątkowych za granicą. Drugą z zasad jest zasada obywatelstwa, stosownie do której obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy – obywatelu polskim, nawet jeśli przebywa on stale poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej.
Wyrok NSA z dnia 18 lipca 2017 r., II FSK 1682/15
Standard: 87978 (pełna treść orzeczenia)