Niedopuszczalność zażalenia na postanowienie Sądu Najwyższego o odrzuceniu skargi kasacyjnej
Wezwanie do usunięcia braków; odrzucenie skargi kasacyjnej (art. 398[6] k.p.c.)
Postanowienie Sądu Najwyższego wydane w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej nie podlega zaskarżeniu.
Zaskarżalność orzeczenia Sądu Najwyższego stanowiłaby wyjątek, który musiałby być wyraźnie uregulowany. Wyłączenie zaskarżenia orzeczeń Sądu Najwyższego wynika z ustrojowego usytuowania tego Sądu (art. 175 i art. 183 Konstytucji), który nie jest sądem powszechnym, a więc ani sądem pierwszej, ani sądem drugiej instancji. W każdym systemie sądownictwa istnieje najwyższa instancja sądowa, której orzeczenia nie podlegają dalszemu zaskarżeniu. Tak jest co do orzeczeń - wyroków i postanowień - Sądu Najwyższego.
Stronie nie przysługuje ani zażalenie (art. 394[1] k.p.c.), ani skarga kasacyjna (art. 3981 k.p.c.), ani skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia (art. 4241 k.p.c., postanowienia SN; z 12 czerwca 2012 r., III SO 7/12; 13 marca 2012, III SO 3/12; z 7 grudnia 2023 r., III CZ 347/23).
Postanowienie SN z dnia 13 lutego 2025 r., I CSK 4250/23
Standard: 86752 (pełna treść orzeczenia)
Postanowienie Sądu Najwyższego wydane w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej nie podlega zaskarżeniu.
Regulacja dopuszczalności zaskarżenia orzeczeń określonymi środkami odwoławczymi i środkami zaskarżenia jest w Kodeksie postępowania cywilnego wyczerpująca. Ich wniesienie jest więc możliwe tylko w oparciu o unormowaną w Kodeksie podstawę prawną (tak. postanowienie SN: z 3 marca 2010 r., III SO 1/10, z 2 listopada 2010 r., III SO 3/10, z 11 października 2023 r., III CZ 499/22).
Katalog postanowień wymienionych w art. 394[1] § 1 i § 1[1] k.p.c., podlegających zaskarżeniu zażaleniem do Sądu Najwyższego jest zamknięty.
Postanowienie SN z dnia 19 stycznia 2024 r., III CZ 361/23
Standard: 86754 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 86755