Postanowienie z dnia 2024-01-19 sygn. III CZ 361/23

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt III CZ 361/23

POSTANOWIENIE

Dnia 19 stycznia 2024 r.

Sąd Najwyższy w Izbie Cywilnej w składzie:

SSN Agnieszka Jurkowska-Chocyk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym 19 stycznia 2024 r. w Warszawie
‎zażalenia B. B.
‎na postanowienie Sądu Najwyższego - Izba Cywilna
‎z 20 września 2023 r., I CSK 4265/22, ‎w sprawie z wniosku M. S.
‎z udziałem B. B., P. M.,

K. M. i Gminy Miasto Słupca,
‎o dział spadku,

odrzuca zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z 20 września 2023 roku, wydanym w sprawie ‎I CSK 4265/22 Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną B. B. od postanowienia Sądu Okręgowego w Koninie z 10 marca 2021 roku, wydanego w sprawie I 1Ca 517/20, wskazując jako podstawę prawną tego rozstrzygnięcia art. 398⁶ § 2 i § 3 k.p.c. w związku z art. 519¹ § 4 pkt 4 k.p.c.

Postanowienie Sądu Najwyższego zostało zaskarżone zażaleniem przez pełnomocnika skarżącej.

Sąd Najwyższy zważył, co następuje:

Zażalenie B. B. podlega jako niedopuszczalne odrzuceniu.

Zgodnie z art. 394¹ § 1 i § 1¹ k.p.c., zażalenie do Sądu Najwyższego przysługuje:

- na postanowienie sądu drugiej instancji odrzucające skargę kasacyjną oraz na postanowienie sądu drugiej lub pierwszej instancji odrzucające skargę
‎o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia,

- w razie uchylenia przez sąd drugiej instancji wyroku sądu pierwszej instancji i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania.

Katalog postanowień wymienionych w przytoczonym przepisie, podlegających zaskarżeniu zażaleniem do Sądu Najwyższego jest zamknięty (tak m.in. postanowienia SN: z 28 maja 2019 r., I CSK 746/17; z 28 sierpnia 2020 r.,
‎I CSK 799/19, z 23 kwietnia 2021 r., I CSK 318/30, z 13 lipca 2022 r., III CZ 229/22).

W tym stanie rzeczy, mając na względzie, że zaskarżone przez uczestniczkę postanowienie nie zostało wymienione w art. 394¹ k.p.c., należy przyjąć, iż ‎w obowiązującym stanie prawnym postanowienie Sądu Najwyższego wydane ‎w przedmiocie odrzucenia skargi kasacyjnej nie podlega zaskarżeniu. Regulacja dopuszczalności zaskarżenia orzeczeń określonymi środkami odwoławczymi ‎i środkami zaskarżenia jest w Kodeksie postępowania cywilnego wyczerpująca. Ich wniesienie jest więc możliwe tylko w oparciu o unormowaną w Kodeksie podstawę prawną (tak. postanowienie SN: z 3 marca 2010 r., III SO 1/10, z 2 listopada ‎2010 r., III SO 3/10, z 11 października 2023 r., III CZ 499/22).

W orzecznictwie Sądu Najwyższego zwrócono również uwagę, że brak środków odwoławczych od orzeczeń Sądu Najwyższego wynika także ‎z ustrojowego usytuowania tego Sądu jako naczelnego organu sądowego sprawującego nadzór nad działalnością sądów powszechnych w zakresie orzekania (art. 183 Konstytucji RP oraz art. 1 ustawy z dnia 8 grudnia 2017 r. o Sądzie Najwyższym, t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 1093).

W tym stanie rzeczy Sąd Najwyższy na podstawie art. 398²¹ k.p.c. w związku ‎z art. 373 § 1 k.p.c. i art. 397 § 3 k.p.c. orzekł jak w sentencji.