Świadczenie wychowawcze w przypadku dziecka umieszczonego w domu pomocy społecznej (art. 2 pkt 8; art. 5a; art. 8 ust. 1 pkt 2 u.p.p.w.d.)
Definicje ( art. 2 u.p.p.w.d.) Zapewnienie mieszkańcom DPS całodobowej opieki i zaspokajanie ich potrzeb (art. 58 u.p.s.) Wyłączenie świadczenia wychowawczego (art. 8 u.p.p.w.d.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Kluczowe, przy rozstrzyganiu możliwości zastosowania art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy jest istniejący w sprawie stan faktyczny. Czy dziecko (dzieci) faktycznie przebywa w rodzinie biologicznej i jest przez nią utrzymywane, czy też nie. Zatem analizowane rozwiązanie może zostać zastosowane po spełnieniu dwóch przesłanek. Po pierwsze, musi w obrocie prawnym funkcjonować orzeczenie o umieszczenia dziecka w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej. Druga przesłanka, to faktyczne przebywanie dziecka w takiej instytucji.
Wyrok WSA z dnia 3 czerwca 2022 r., II SA/Gl 1494/21
Standard: 86483 (pełna treść orzeczenia)
Prawo do świadczenia wychowawczego nie przysługuje z powodu wystąpienia negatywnej przesłanki z art. 8 ust. 1 pkt 2 ustawy o pomocy w wychowywaniu dzieci, tj. dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie. Definicję takiej instytucji zawiera art. 2 pkt 8 tej ustawy, który zalicza do nich m.in. dom pomocy społecznej. Usytuowanie prawne domów pomocy społecznej w całości wynika z ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. Zgodnie z art. 58 ust. 1 u.p.s. dom pomocy społecznej w całości pokrywa wydatki związane z zapewnieniem całodobowej opieki mieszkańcom oraz zaspokajaniem ich niezbędnych potrzeb bytowych i społecznych. Umieszczenie w domu pomocy społecznej wyklucza więc spełnienie przez skarżącą podstawowej przesłanki przyznania świadczenia wychowawczego, jakim jest przeznaczenie tego świadczenia na częściowe pokrycie wydatków związanych z wychowywaniem dziecka, w tym opieką nad nim i zaspokajaniem jego potrzeb życiowych (art. 4 ust. 1 ustawy), gdyż cel ten, w zakresie objętym tym przepisem, jest realizowany przez dom pomocy społecznej.
Według art. 8 ust. 1 pkt 2 u.p.p.w.d. świadczenie wychowawcze nie przysługuje, jeżeli dziecko zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie albo w pieczy zastępczej. Zgodnie z definicją art. 2 pkt 8 u.p.p.w.d. do tego rodzaju instytucji zalicza się dom pomocy społecznej, młodzieżowy ośrodek wychowawczy, schronisko dla nieletnich, zakład poprawczy, areszt śledczy, zakład karny, szkołę wojskową lub inną szkołę, jeżeli instytucje te zapewniają nieodpłatnie pełne utrzymanie. Określenie domu pomocy społecznej można rozumieć tylko zgodnie z ustawą o pomocy społecznej. Ustawa ta zakłada odpłatność za pobyt w domu pomocy społecznej (art. 60 i art. 65 ust. 2). Warunek zapewnienia nieodpłatnie pełnego utrzymania należy zatem rozumieć jako zwolnienie z obowiązku ponoszenia opłaty przez osobę obowiązaną do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej w rozumieniu ustawy o pomocy społecznej.
A contrario osoba nie zwolniona z takiego obowiązku i ponosząca opłatę za pobyt dziecka w domu pomocy społecznej, równocześnie zaliczająca się do osób wymienionych w art. 4 ust. 2 ustawy o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci, byłaby uprawniona do świadczenia wychowawczego.
Wyrok NSA z dnia 23 września 2020 r., I OSK 99/20
Standard: 86495 (pełna treść orzeczenia)