Odmowa przyznania prawa do świadczenia wychowawczego (art. 23 ust. 1 u.p.p.w.d.)

Zgodnie z art. 13a ust. 1 ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci przyznanie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wychowawczego nie wymaga wydania decyzji. Taka forma orzekania jest zastrzeżona wyłącznie w sprawach odmowy przyznania świadczenia wychowawczego, uchylenia lub zmiany prawa do świadczenia wychowawczego oraz nienależnie pobranego świadczenia wychowawczego (art. 13a ust. 4 ww. ustawy).

Wyrok WSA z dnia 18 lipca 2024 r., IV SA/Wr 11/24

Standard: 86469 (pełna treść orzeczenia)

Z treści art. 23 ust. 1 i art. 15 ust. 1 u.p.p.w.d. wynika, że aby można było odmówić przyznania przedmiotowego świadczenia na skutek uniemożliwienia przeprowadzenia wywiadu, muszą wpierw zaistnieć przesłanki do przeprowadzenia tego wywiadu, przewidziane ustawą. Przesłankami takimi są: wystąpienie wątpliwości dotyczące sprawowania opieki nad dzieckiem, w tym również w przypadku, o którym mowa w art. 22, wydatkowanie świadczenia wychowawczego niezgodnie z celem lub marnotrawienie świadczenia wychowawczego.

Wyrok WSA z dnia 23 marca 2017 r., II SA/Po 146/17

Standard: 86601 (pełna treść orzeczenia)