Wezwanie do poprawienia lub uzupełnienia wniosku o świadczenie wychowawcze (art. 19 u.p.p.w.d.)
Ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci (800 plus)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Art. 19 ust. 3 u.p.p.w.d. dotyczy braku dokumentów potwierdzających niejako deklaratoryjnie stan faktyczny i prawny uprawniający wnioskodawcę w dacie złożenia wniosku do uzyskania wnioskowanego świadczenia. Mocy takiej nie da przypisać się orzeczeniu sądowemu ustanawiającemu opiekę naprzemienną. Orzeczenie takie nie ma mocy wstecznej (potwierdzenia prawnego istnienia takiej opieki wstecz) i wywiera skutek na przyszłość, począwszy od momentu jego wydania. Oznacza to, że późniejsze wydanie takiego orzeczenia nie potwierdzi prawnego istnienia opieki naprzemiennej na dzień złożenia wniosku bądź rozpoczęcia okresu świadczeniowego. Jako takie może natomiast stanowić okoliczność mającą wpływ na prawo do świadczenia wychowawczego w rozumieniu art. 20 ust. 1 ustawy o pomocy.
Wyrok NSA z dnia 23 maja 2024 r., I OSK 1648/22
Standard: 86448 (pełna treść orzeczenia)
Termin określony w art. 19 ust. 1 u.p.p.w.d. ma charakter materialny, który nie może ulec skróceniu ani też wydłużeniu (por. R. Prokop [w:] Ustawa o pomocy państwa w wychowywaniu dzieci. Komentarz, wyd. II, red. J. Blicharz, J. Glumińska-Pawlic, L. Zacharko, LEX/el. 2019, art. 19.). Z drugiej strony - organ zobligowany jest do prawidłowego odczytania woli strony. W razie wątpliwości, co do zakresu żądania strony, organ winien zwrócić się do niej o jego sprecyzowanie, pouczając stronę jednocześnie o przysługujących jej prawach i ciążących na niej obowiązkach. Należy bowiem podkreślić, że organ jest związany żądaniem strony i nie może zmieniać jego treści, poprzez uruchomienie według jego oceny właściwego trybu postępowania (por. B. Adamiak, J. Borkowski [w:] "Kodeks postepowania administracyjnego. Komentarz." Wyd. C.H. BECK Warszawa 2012 r., str. 496).
Wyrok NSA z dnia 17 kwietnia 2024 r., IV SA/Po 193/24
Standard: 86454 (pełna treść orzeczenia)
Skarżąca przebywała i pracowała na terytorium RP, w okresie, za który nie przyznano świadczenia legalnie, a brak karty pobytu i tym samym możliwości uzupełnienia wniosku o przyznanie świadczenia spowodowany był opieszałością Wojewody w rozpoznaniu jej wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę. Powyższe, w świetle przytoczonego art. 19 ust. 3 u.p.p.w.d. nie może zatem obciążać skarżącej i stanowić podstawy odmowy przyznania świadczenia wychowawczego. Przyjęcie odmiennego poglądu naruszyłoby zasadę sprawiedliwości społecznej, stanowiącą immanentny składnik demokratycznego państwa prawnego (art. 2 Konstytucji RP).
Wyrok WSA z dnia 3 listopada 2022 r., II SA/Sz 628/22
Standard: 86455 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 86453 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 86452 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 86451 (pełna treść orzeczenia)