Zapewnienie mieszkańcom DPS całodobowej opieki i zaspokajanie ich potrzeb

Art. 58 u.p.s. nie odnosi się do konkretnych świadczeń, gdyż są one ujęte w katalogu z art. 36 i w dalszych przepisach ustawy, precyzujących przesłanki świadczeń z tego katalogu.

Art. 58 ma charakter pewnych dyrektyw skierowanych raczej do prowadzących domy pomocy społecznej. Natomiast nie zwalnia on organy administracyjne od oceny, czy w danym przypadku zgłaszane przez stronę potrzeby są zaspokojone i czy ich charakter wymaga wsparcia ze strony pomocy społecznej. 

Art. 58 nie wyłącza mieszkańców domu pomocy społecznej z kręgu osób mogących się ubiegać o świadczenia przewidziane ustawą o pomocy społecznej. O ile ustawodawca chciał dokonać generalnego wyłączenia podmiotowego to wyraźnie to uczynił w art. 13 w stosunku do osób odbywających karę pozbawienia wolności, które z mocy odrębnych przepisów zasadniczo też mają prawo do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych ( por. np. art. 115 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego).

Wyrok WSA z dnia 1 lutego 2011 r., IV SA/Gl 341/10

Standard: 86366 (pełna treść orzeczenia)

Domy pomocy społecznej mają służyć zapewnieniu niezbędnej opieki osobom, które tego wymagają całodobowo. Nie są natomiast przeznaczone do zaspokajania potrzeb towarzyskich osób w podeszłym wieku, które samodzielnie funkcjonują w codziennym życiu i mają zapewnione usługi opiekuńcze, ale uważają, że jest to niewystarczające, gdyż nie są w stanie zaprzestać sporów rodzinnych i cieszyć się towarzystwem członków najbliższej rodziny.

Wyrok WSA z dnia 6 lutego 2008 r., VIII SA/Wa 607/07

Standard: 86374 (pełna treść orzeczenia)