Pomoc w celu wsparcia procesu integracji w Polsce na podstawie ostatecznej decyzji o nadaniu statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej (art. 91 ust. 1 u.p.s.)

Każdy cudzoziemiec, posiadający prawo do legalnego pobytu na terytorium RP, wyszczególnione w art. 91 ust.1 u.p.s. w obiektywny sposób nabywa własne potrzeby integracyjne, niezależne od potrzeb pozostałych członków jego rodziny (aczkolwiek równolegle występujące).

W oczywistym interesie społecznym pozostaje to, aby cudzoziemiec, o którym mowa w art. 91 ust.1 u.p.s. dysponował realnymi możliwościami integrowania się ze społeczeństwem. Fakt zrealizowania przez rodzinę małoletniego cudzoziemca programu integracyjnego przed jego urodzeniem, nie stoi na przeszkodzie temu, aby kolejny program integracyjny, dotyczący wyłącznie tegoż małoletniego, wdrożyć.

Wyrok WSA z dnia 17 kwietnia 2024 r., III SA/Gd 83/24

Standard: 86244 (pełna treść orzeczenia)

Pomoc w celu wsparcia procesu integracji w Polsce powinna być wydawana na podstawie ostatecznej decyzji o nadaniu statusu uchodźcy lub ochrony uzupełniającej. W świetle art. 16 § 1 zd. 1 k.p.a. w państwie prawa, gwarantującym pewność i stabilność obrotu prawnego, zasadniczo określone skutki prawne wywiera każda decyzja administracyjna dopiero z chwilą, kiedy stanie się ostateczna. W myśl art. 130 § 1 i 2 k.p.a. przed upływem terminu do wniesienia odwołania decyzja nie ulega wykonaniu, a wniesienie odwołania w terminie powoduje wstrzymanie wykonania decyzji wydanej w pierwszej instancji.

Przepisów art. 130 § 1 i 2 K.p.a. nie stosuje się w przypadkach, gdy decyzji został nadany rygor natychmiastowej wykonalności (art. 108 k.p.a.) lub gdy decyzja podlega natychmiastowemu wykonaniu z mocy ustawy (art. 130 § 3 pkt 2 K.p.a.). Ponadto decyzja podlega wykonaniu przed upływem terminu do wniesienia odwołania, gdy jest zgodna z żądaniem wszystkich stron (art. 130 § 4 K.p.a.).

Za dzień uzyskania przez cudzoziemca w Rzeczypospolitej Polskiej statusu uchodźcy, od którego - w myśl przepisu art. 91 ust. 3 u.p.s. - należy liczyć początek 60-dniowego terminu do złożenia wniosku o przyznanie pomocy mającej na celu wspieranie procesu integracji, nie może być uznany dzień doręczenia cudzoziemcowi nieostatecznej decyzji o przyznaniu mu statusu uchodźcy, chyba że decyzji tej nadano rygor natychmiastowej wykonalności (art. 130 § 3 pkt 1 w związku z art. 108 K.p.a.) lub decyzja ta jest zgodna z żądaniem wszystkich stron (art. 130 § 4 k.p.a.).

Wyrok WSA z dnia 29 listopada 2019 r., III SA/Kr 1022/19

Standard: 86236 (pełna treść orzeczenia)

Uwzględniając cele ochrony udzielanej cudzoziemcom na terytorium RP niemożliwym jest przyjęcie, że małoletni cudzoziemiec, który urodził się w rodzinie korzystającej w przeszłości z pomocy integracyjnej (tj. cudzoziemiec, który urodził się już po fakcie korzystania z tej pomocy), traci własne uprawnienia do otrzymania takiej pomocy.

Wprawdzie nie można negować faktu, że z punktu widzenia perspektyw integracji ze społeczeństwem polskim sytuacja małoletniego cudzoziemca, który urodził się w rodzinie przebywającej już od jakiegoś czasu na terytorium RP, a tym samym poddanej już procesowi integracji, jest dużo korzystniejsza od sytuacji małoletniego cudzoziemca, który wraz z rodziną dopiero przybył na terytorium RP, niemniej nie wynika stąd, że w stosunku do tego "uprzywilejowanego" cudzoziemca integracja ta wystąpiła automatycznie, tak iż nie zachodzi konieczność poddania się różnego rodzaju działaniom integracyjnym, zasługującym na wsparcie ze środków publicznych.

Każdy cudzoziemiec, posiadający prawo do legalnego pobytu na terytorium RP, wyszczególnione w art. 91 ust.1 ustawy o pomocy społecznej, w obiektywny sposób nabywa własne potrzeby integracyjne, niezależne od potrzeb pozostałych członków jego rodziny (aczkolwiek równolegle występujące).

Wyrok WSA z dnia 11 lipca 2019 r., III SA/Gd 287/19

Standard: 86243 (pełna treść orzeczenia)