Odmowa zawarcia kontraktu socjalnego jako samodzielna podstawa odmowy przyznania świadczenia z pomocy społecznej (art. 11 ust. 2 u.p.s.)
Kontrakt socjalny (art. 108 u.p.s.) Odmowa świadczeń w związku z marnotrawieniem przyznanych środków lub brakiem współdziałania z organem (art. 11 u.p.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W świetle dyspozycji art. 11 ust. 2 u.p.s. odmowa zawarcia kontraktu socjalnego może stanowić samodzielną podstawę odmowy przyznania świadczenia z pomocy społecznej.
Jakkolwiek z przepisu tego wynika, że w przypadku braku współdziałania w postaci odmowy podpisania kontraktu socjalnego organ "może", a więc nie musi, odmówić przyznania świadczenia, to jednak skorzystanie z tej kompetencji przez organ w okolicznościach kontrolowanej sprawy uznać należy za uprawnione.
Skarżący ma wynikające ze stanu zdrowia, wieku oraz wykształcenia możliwości samodzielnego przezwyciężenia trudnej sytuacji finansowej, w jakiej się znajduje, a jeżeli faktycznie ma problemy ze znalezieniem zatrudnienia na rynku lokalnym, powinien poszukać pracy poza nim. Odmówił natomiast podpisania zaproponowanego przez pracownika socjalnego kontraktu socjalnego, składając jednocześnie kolejne wnioski o przyznanie świadczeń z pomocy społecznej. W ocenie Sądu już ta okoliczność stanowi wystarczającą przesłankę uzasadniającą przyjęcie przez organy braku współpracy skarżącego w przezwyciężaniu jego trudnej sytuacji życiowej, a co za tym idzie, podstawę odmowy przyznania żądanych przez skarżącego świadczeń z pomocy społecznej.
Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2024 r., II SA/Lu 150/24
Standard: 85712 (pełna treść orzeczenia)
Przepis art. 11 ust. 2 u.p.s. wymienia szereg okoliczności, związanych z brakiem współpracy zainteresowanych z organami pomocy społecznej, które mogą stanowić podstawę do odmowy przyznania świadczenia, uchylenia decyzji o przyznaniu świadczenia lub wstrzymania świadczeń pieniężnych. Jedną z takich okoliczności jest odmowa zawarcia kontraktu socjalnego. Ustawodawca bowiem przyjął, że celem pomocy społecznej nie jest trwałe wyręczanie beneficjenta w zaspokajaniu jego potrzeb bytowych, lecz jego aktywizacja, tak aby mógł samodzielnie zaspokajać swe potrzeby.
Wyrok WSA z dnia 25 maja 2022 r., II SA/Rz 84/22
Standard: 85733 (pełna treść orzeczenia)