Procesowy a nie materialny charakter przedstawicielstwa z art. 34 k.p.a.

Przedstawiciel dla osoby nieznanej z miejsca pobytu ustanowiony w trybie art. 34 § 1 kpa jest przedstawicielem procesowym (por. wyrok NSA z 5 marca 1998 r., IV SA 1106/96). Nie jest to przedstawiciel mający status kuratora prawa materialnego (por. postanowienie SN z 3 lutego 1970 r. sygn. akt II CZ 32/69). Wobec tego nie ma do niego zastosowania art. 179 § 2 kro.

Wyrok WSA z dnia 12 grudnia 2019 r., I SAB/Wa 228/19

Standard: 85353 (pełna treść orzeczenia)

Kurator wyznaczony przez sąd na podstawie art. 184 § 1 k.r.o. w zw. z art. 34 § 1 k.p.a. do zastępowania strony w postępowaniu administracyjnym nie jest kuratorem prawa materialnego, pod którą to nazwą rozumie się zwykle kuratora wyznaczonego dla ochrony praw reprezentowanej osoby, nie polegającej jedynie na zastępowaniu jej w konkretnym procesie (postępowaniu) przy czynnościach tego postępowania. Do wynagrodzenia takich kuratorów nie mają więc zastosowania przepisy art. 179 k.r.o., ale przepisy prawa procesowego (por. postanowienie SN z 3 lutego 1970 r., II CZ 32/69, uchwała SN z 9 lutego 1989 r. III CZP 117/88).

Wyrok WSA z dnia 15 listopada 2019 r., I SA/Wa 1213/19

Standard: 85354 (pełna treść orzeczenia)