Pomoc w formie usług opiekuńczych na podstawie art. 50 ust. 2 u.p.s.
Pomoc w formie usług opiekuńczych (art. 50 u.p.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Według art. 50 ust. 2 u.p.s. pomoc otrzymać mogą również osoby mające rodziny, niemniej w tych przypadkach ustawodawca odwołuje się do zasady pomocniczości, zwracając uwagę na obowiązki opiekuńcze wynikające z więzi rodzinnych. Osobie wymagającej opieki można przyznać usługi opiekuńcze dopiero wówczas, gdy opieki nie mogą jej zapewnić najbliżsi członkowie rodziny. Obowiązki te ciążą również na małżonku, rodzicach, dziadkach, dzieciach i wnukach, pomimo że nie zamieszkują oni wspólnie z taką osobą. Przyznanie pomocy w formie usług opiekuńczych na podstawie art. 50 ust. 2 u.p.s. w odróżnieniu od przyznawania takiej pomocy osobom samotnym na podstawie ust. 1 powołanego artykułu pozostawione jest uznaniu organu administracji.
Istotą uregulowania z art. 50 u.p.s. jest przede wszystkim zapewnienie osobie potrzebującej właściwej opieki, aby mogła funkcjonować w życiu codziennym i jest to nadrzędne zadanie organów pomocy społecznej. Powodem przyznania usług opiekuńczych może być wiek, choroba lub inna przyczyna, ze względu na którą świadczeniobiorca wymaga pomocy innych osób, a jest jej pozbawiony.
Zgodnie z dyspozycją art. 103 ust. 1 u.p.s. organ pomocy społecznej może zawrzeć umowę z małżonkiem, zstępnymi lub wstępnymi w sprawie świadczenia przez nich pomocy na rzecz osoby ubiegającej się o świadczenie. Warunki odpłatności i częściowego lub całkowitego zwolnienia z opłat określa rada gminy w drodze uchwały (art. 50 ust. 6 u.p.s.) Konkretyzacja postanowień uchwały następuje w decyzji przyznającej określone usługi opiekuńcze.
Ponadto w orzecznictwie wskazuje się, iż niemożność zapewnienia pomocy osobie jej wymagającej zachodzi wówczas, gdy osoba, która miałaby jej udzielić, mieszka lub pracuje na stałe poza granicami kraju lub w znacznej odległości od miejsca pobytu osoby uprawnionej, bądź ze względu na własne schorzenia lub przypadłości nie jest w stanie udzielić pomocy osobie uprawnionej (por. wyrok WSA w Łodzi z 12 czerwca 2019 r., II SA/Łd 276/19).
Wyrok NSA z dnia 16 listopada 2023 r., I OSK 1912/22
Standard: 85315 (pełna treść orzeczenia)
Należy zwrócić uwagę na charakter uznaniowy przepisu art. 50 ust. 2 u.p.s. Uznanie administracyjne jest instytucją prawną, która pozostawia organom administracji publicznej możliwość podjęcia rozstrzygnięcia według własnego uznania, w tym o odmowie przyznania świadczenia, nawet jeśli wnioskodawca spełnia wymagania, od których świadczenie jest uzależnione (zob. wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 kwietnia 2021 r., II SA/Po 692/20). Uznaniowość administracyjna jest obwarowana obowiązkiem uzasadnienia podjętego rozstrzygnięcia, co jednocześnie oznacza, że organ administracji publicznej nie może kierować się dowolnością. Jest zobowiązany do przedstawienia wywodu, który ma doprowadzić do przekonania o zasadności jego twierdzeń.
Wyrok WSA z dnia 17 września 2021 r., II SA/Po 910/20
Standard: 85889 (pełna treść orzeczenia)