Zwolnienie od opłaty w związku z rażącym naruszeniem obowiązku alimentacyjnego lub innego obowiązku rodzinnego przez osobę kierowaną do DPS względem osoby obowiązanej do wnoszenia opłaty (art. 64 ust. 7 u.p.s.)

Nawet w przypadkach rażącego naruszania przez osobę kierowaną do domu pomocy społecznej obowiązku alimentacyjnego lub innych obowiązków rodzinnych względem osoby obowiązanej do wnoszenia opłaty (art. 64 ust. 7 u.p.s.), to uznaniu organów ustawodawca pozostawia ocenę zasadności i wymiaru przyznawanego zwolnienia. Oznacza to, że sam fakt - rażącego naruszania obowiązku alimentacyjnego i innych obowiązków rodzinnych - nie jest równoznaczny z zaistnieniem przesłanek uzasadniających obligatoryjne, czy całkowite zwolnienie z obowiązku ponoszenia opłat. Nawet w tak drastycznych sytuacjach (kiedy mowa o rażącym naruszenia obowiązku alimentacyjnego lub innych obowiązków rodzinnych) ustawodawca nakazuje organom badać konkretne okoliczności danej sprawy i z ich uwzględnieniem rozważać zasadność, a następnie zakres przyznawanej pomocy.

Z instytucją pomocy społecznej nierozerwalnie wiąże się zasada subsydiarności, a zatem wsparcia w przezwyciężaniu trudnych sytuacji życiowych, których osoby korzystające z tej pomocy nie są w stanie pokonać, wykorzystując własne uprawnienia, zasoby i możliwości (art. 2 ust. 1 u.p.s.). Przepisy obligują organy do tego aby rodzaj, formę i rozmiar pomocy dostosowywać do okoliczności uzasadniających udzielenie pomocy, przy czym potrzeby osób i rodzin korzystających z pomocy powinny zostać uwzględnione, jeżeli odpowiadają celom i mieszczą się w możliwościach pomocy społecznej (art. 3 ust. 3 i 4 u.p.s.).

Wyrok NSA z dnia 13 września 2024 r., I OSK 2358/23

Standard: 85230 (pełna treść orzeczenia)