Uznaniowy charakter przyznania zasiłku celowego
Zasiłek celowy (art. 39 - 41 u.p.s.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Treść art. 39 ust. 1 i 2 u.p.s. wskazuje na dwojaki poziom luzu decyzyjnego organu - z jednej strony pojęcie "niezbędnej potrzeby bytowej" ma charakter niedookreślony, co oznacza konieczność ustalenia w konkretnych uwarunkowaniach danej sprawy, czy żądane przez wnioskodawcę środki mają służyć zaspokojeniu takiej potrzeby, którą można uznać za niezbędną. Z drugiej strony, organ podejmując decyzję w przedmiocie przyznania zasiłku (a także w przedmiocie jego wysokości), działa w granicach luzu decyzyjnego, co wynika z użycia w art. 39 ust. 1 u.p.s. sformułowania: "może być przyznany".
Wyrok WSA z dnia 8 marca 2024 r., II SA/Gl 1286/23
Standard: 85738 (pełna treść orzeczenia)
Na podstawie art. 39 ust. 1 u.p.s. zasiłek celowy "może być przyznany", co oznacza że decyzje dotyczące zasiłków celowych mają charakter uznaniowy, a zatem nawet spełnienie przez ubiegającego się o zasiłek warunków koniecznych do jego uzyskania nie implikuje po stronie organu obowiązku jego przyznania.
Organy administracji w zakresie pomocy społecznej działają w oparciu o środki finansowe, których wysokość jest ściśle określona i w tak wyznaczonych granicach muszą realizować zadania z zakresu pomocy społecznej. Organy pomocy społecznej są więc upoważnione do limitowania rozmiaru przyznawanych świadczeń z uwagi na ograniczone środki finansowe, a posiadane fundusze muszą rozdzielać pomiędzy stale rosnącą liczbę osób wymagających wsparcia (por. wyrok NSA z dnia 13 stycznia 2023 r., I OSK 352/22).
Kontrola sądowa decyzji uznaniowych w przedmiocie pomocy społecznej, nie może natomiast sięgać do okoliczności z zakresu celowości wydatkowania świadczeń z pomocy społecznej. Taka kontrola byłaby sprzeczna z przepisem art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych - (zob. wyroki NSA z 24 lutego 2010 r., I OSK 1353/09, z dnia 28 kwietnia 2010 r., I OSK 116/10).
Wyrok NSA z dnia 28 września 2023 r., I OSK 1909/21
Standard: 85142 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 85145
Standard: 85149