Przesłanki, zakres ustaleń decyzji o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych (art. 5 ust. 3 i 3a u.p.o.u.a.)

Składowa przesłanek wynikających z przepisów art. 5 ust. 3 (choćby jednej przesłanki) i art. 5 ust. 3a powoduje, że łączne ich wystąpienie narzuca organowi rozwiązanie, czyli wydanie decyzji o określonej treści

Przesłankami uprawniającymi organ do wszczęcia postępowania w sprawie uznania za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych są:

1) uniemożliwienie przeprowadzenia wywiadu alimentacyjnego lub odmowa złożenia oświadczenia majątkowego;

2) odmowa zarejestrowania się w powiatowym urzędzie pracy jako bezrobotny lub poszukujący pracy;

3) odmowa przyjęcia bez uzasadnionej przyczyny propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej lub też udziału w szkoleniu zawodowym.

Z kolei z art. 5 ust. 3a ustawy wynika, że decyzji o uznaniu dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych nie wydaje się wobec dłużnika, który przez ostatnie 6 miesięcy wywiązywał się w każdym miesiącu ze swych zobowiązań w kwocie nie niższej niż 50% wysokości bieżąco ustalonych alimentów.

Z przytoczonych przepisów wynika wprost, że postępowanie w sprawie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych może zostać wszczęte po wystąpieniu chociażby jednej z przesłanek wymienionych w art. 5 ust. 3, a decyzja w tym przedmiocie może zostać wydana, jeżeli nie zachodzą okoliczności, o jakich mowa w art. 5 ust. 3a. Czyli składowa przesłanek wynikających z przepisów art. 5 ust. 3 (choćby jednej przesłanki) i art. 5 ust. 3a powoduje, że łączne ich wystąpienie narzuca organowi rozwiązanie, czyli wydanie decyzji o określonej treści (por. Prawo administracyjne. Zagadnienia ogólne i ustrojowe. Redakcja naukowa J. Blicharz, P. Lisowski, Warszawa 2022, s. 127).

Wyrok NSA z dnia 5 grudnia 2023 r., I OSK 2097/22

Standard: 84571 (pełna treść orzeczenia)

Postępowanie w sprawie uznania dłużnika alimentacyjnego za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych może zostać wszczęte po wystąpieniu chociażby jednej z przesłanek wymienionych w art. 5 ust. 3, a decyzja w tym przedmiocie może zostać wydana, jeżeli nie zachodzą okoliczności, o jakich mowa w art. 5 ust. 3a. Czyli składowa przesłanek wynikających z przepisów art. 5 ust. 3 (choćby jednej przesłanki) i art. 5 ust. 3a powoduje, że łączne ich wystąpienie narzuca organowi rozwiązanie, czyli wydanie decyzji o określonej treści (por. Prawo administracyjne. Zagadnienia ogólne i ustrojowe. Redakcja naukowa J. Blicharz, P. Lisowski, Warszawa 2022, s. 127).

Wyrok SN z dnia 26 lipca 2023 r., I OSK 440/21

Standard: 84703 (pełna treść orzeczenia)