Świadczenia z funduszu alimentacyjnego na podstawie tytułu wykonawczego w przypadku bezskuteczności egzekucji (art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 i art. 15 ust. 4 pkt 3b u.p.o.u.a.)
Zakres regulacji ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (art. 1 u.p.o.u.a.) Ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego (art. 15 u.p.o.u.a.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Sam fakt wytoczenia powództwa o ustalenie ojcostwa nie oznacza, że dziecko nabywa automatycznie status "osoby uprawnionej" w świetle ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Również wydanie przez sąd powszechny postanowienia o zabezpieczeniu roszczenia alimentacyjnego i nadania mu rygoru natychmiastowej wykonalności nie jest równoznaczne z prawomocnym orzeczeniem o ustaleniu ojcostwa. Przypomnieć w tym miejscu należy, że w sprawach o alimenty zabezpieczenie może polegać na zobowiązaniu obowiązanego do zapłaty uprawnionemu jednorazowo albo okresowo określonej sumy pieniężnej. W sprawach tych podstawą zabezpieczenia jest jedynie uprawdopodobnienie istnienia roszczenia – art. 753 § 1 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (t.j. Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 ze zm.).
Wśród dokumentów niezbędnych do załączenia do wniosku o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego wymienia się m.in. odpis postanowienie sądu o zabezpieczeniu powództwa o alimenty (art. 15 ust. 4 pkt 3 lit. b) p.o.u.a.), jednak podkreślenia wymaga, że dotyczy to wyłącznie sytuacji, gdy kwestia rodzicielstwa jest bezsporna, a powództwo to sprowadza się wyłącznie do zasądzenia od rodzica dziecka alimentów lub określenia ich wysokości. Natomiast w sytuacji, gdy powództwo obejmuje ustalenie ojcostwa, to do momentu wydania prawomocnego wyroku w tym przedmiocie, dziecko nie nabywa jeszcze statusu osoby uprawnionej do świadczeń z funduszu alimentacyjnego.
Wyrok WSA z dnia 7 sierpnia 2024 r., II SA/Łd 330/24
Standard: 84793 (pełna treść orzeczenia)
Świadczenie z funduszu alimentacyjnego jest świadczeniem przyznawanym w miejsce niewypełnionego przez dłużnika alimentacyjnego obowiązku wynikającego z ustawy, a skonkretyzowanego w orzeczeniu sądowym, w sytuacji bezskuteczności egzekucji świadczeń alimentacyjnych prowadzonej na podstawie tytułu wykonawczego (art. 1 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.o.u.a.). Istnienie w obrocie prawnym takiego prawomocnego orzeczenia sądowego, mającego status tytułu wykonawczego, co umożliwia prowadzenie egzekucji sądowej, przesądza o możliwości przyznania świadczenia z funduszu alimentacyjnego, przy spełnieniu jeszcze innych warunków wymaganych przepisami u.p.o.u.a.
Prawomocne orzeczenie sądu wiąże nie tylko strony i sąd, który je wydał, lecz również inne sądy oraz inne organy państwowe i organy administracji publicznej, a w wypadkach w ustawie przewidzianych także inne osoby (art. 365 § 1 k.p.c.).
Ograniczenie lub uchylenie obowiązku alimentacyjnego ukształtowanego orzeczeniem sądowym może nastąpić przez formalne uchylenie owego orzeczenia lub merytoryczne rozstrzygnięcie, odmiennie kształtujące obowiązek alimentacyjny niż wynikło to z wcześniejszego orzeczenia sądowego konkretyzującego ów obowiązek. W każdym z tych wypadków dopiero z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia dochodzi do uchylenia lub ograniczenia obowiązku alimentacyjnego.
Wyrok NSA z dnia 31 stycznia 2024 r., I OSK 785/22
Standard: 84558 (pełna treść orzeczenia)