Niezgłaszenie wniosku o upadłość spółdzielni przez członków zarządu spółdzielni (art. 257b p.s. w zw. z art. 130 p.s.)
Prawo spółdzielcze - przepisy karne (art. 267a - 267d p.s.).
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Obowiązek zarządu spółdzielni niezwłocznego zgłoszenia do sądu wniosku o ogłoszenie jej upadłości staje się aktualny dopiero w razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o postawieniu spółdzielni w stan upadłości, a szerzej, iż upadłość spółdzielni nie może być ogłoszona dopóty, dopóki nie zostanie zwołane walne zgromadzenie spółdzielni celem powzięcia omawianej uchwały.
Zgodnie z art. 130 § 4 ustawy – Prawo spółdzielcze zarząd spółdzielni obowiązany jest niezwłocznie zgłosić do Sądu wiosek o ogłoszenie upadłości dopiero w razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o postawieniu spółdzielni w stan upadłości.
Na konieczność uprzedniego podjęcia uchwały o postawieniu spółdzielni w stan upadłości przez walne zgromadzenie wskazał już Sąd Najwyższy w uzasadnieniu orzeczeń z dnia 4 grudnia 1998 r., III CKN 398/98 oraz z dnia 10 maja 1999 r., II CKN 167/99. W wyroku z dnia 19 maja 2010 r., I CSK 480/09 Sąd Najwyższy podniósł, że podjęcie przez walne zgromadzenie uchwały o postawieniu spółdzielniw stan upadłości należy do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia, zaś przepisy art. 130 prawa spółdzielczego regulują tryb postępowania wewnątrzspółdzielczegow sprawie ogłoszenia upadłości spółdzielni, określają też w sposób wyłączny kompetencje jej poszczególnych organów. Jeżeli zaistnieje podstawa ogłoszenia upadłości zarząd ma obowiązek zwołać walne zgromadzenie, które podejmując uchwałę co do dalszego bytu spółdzielni, w tym uchwałę o postawieniu spółdzielni w stan upadłości, zaś organ ten (zarząd) nie posiada uprawnień do samodzielnego decydowania o wystąpieniu do sądu ze stosownym wnioskiem nawet mimo zaistnienia stanu niewypłacalności spółdzielni (pogląd ten spotkał się z aprobatą Sądu Najwyższegow uzasadnieniach wyroków z dnia 15 lipca 2011 r., IV K 325/10 i z dnia 6 września 2011 r., IV K 61/11).
Identyczne stanowisko prezentowane jest w piśmiennictwie, choćby w artykule Stanisława Gurgula „Jak upada spółdzielnia”. W jednej z jego tez autor wprost stwierdził, iż po stwierdzeniu stanu niewypłacalności spółdzielni najpierw musi być zwołane walne zgromadzenie, które wszak może w ogóle nie dopuścić do wszczęcia postępowania upadłościowego (w okolicznościach rozpatrywanej sprawy ta ostatnia refleksja przystaje do przebiegu walnego zgromadzenia z dnia 17 maja 2008 r.,w trakcie którego nie podjęto uchwały „o postawieniu spółdzielni w stan likwidacjiz dnia 1 lipca 2008 r.” z uwagi na nieosiągnięcie wymaganej większości głosów).
Wyrok SA w Szczecinie z dnia 15 stycznia 2013 r., IV Ka 1413/12
Standard: 82754 (pełna treść orzeczenia)
Obowiązek zarządu spółdzielni niezwłocznego zgłoszenia do sądu wniosku o ogłoszenie jej upadłości staje się aktualny dopiero w razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o postawieniu spółdzielni w stan upadłości.
Zgodnie z art. 137 Pr.spółdz., do postępowania upadłościowego w sprawach nieuregulowanych w Prawie spółdzielczym stosuje się przepisy Prawa upadłościowego (obecnie Prawa upadłościowego i naprawczego). Szczególną do przepisów Prawa upadłościowego regulację zawierają zwłaszcza przepisy art. 130 Pr.spółdz.; nakładają one na zarząd spółdzielni obowiązek niezwłocznego zwołania walnego zgromadzenia w sprawie dalszego istnienia spółdzielni, jeżeli według sprawozdania finansowego spółdzielni ogólna wartość jej aktywów nie wystarcza na zaspokojenie wszystkich zobowiązań. Pomimo niewypłacalności, która stanowi przesłanką ogłoszenia upadłości spółdzielni, walne zgromadzenie może podjąć uchwałę o dalszym istnieniu spółdzielni, jeżeli wskaże środki umożliwiające wyjście jej ze stanu niewypłacalności. Obowiązek zarządu spółdzielni niezwłocznego zgłoszenia do sądu wniosku o ogłoszenie jej upadłości staje się aktualny dopiero w razie podjęcia przez walne zgromadzenie uchwały o postawieniu spółdzielni w stan upadłości. Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 28 grudnia 1934 r., C.II. 2291/34 uznał, że upadłość spółdzielni nie może być ogłoszona dopóty, dopóki nie zostanie zwołane walne zgromadzenie spółdzielni celem powzięcia uchwał przewidzianych w art. 86 ustawy z dnia 29 października 1920 r. o spółdzielniach (jedn. tekst: Dz.U. z 1934 r. Nr 55, poz. 495).
Podjęcie przez walne zgromadzenie rozważanej uchwały należy niewątpliwie do wyłącznej właściwości walnego zgromadzenia, katalog bowiem spraw wymienionych w art. 38 § 1 Pr.spółdz. nie jest wyczerpujący, a sformułowania art. 38 § 2 Pr.spółdz. oczywiście nie można interpretować w taki sposób, że dalsze wyłączne kompetencje walnego zgromadzenia mogą wynikać tylko ze statutu, a nie z ustawy. W konsekwencji oczywiście nie można też mówić o naruszeniu art. 48 § 1 i 2 Pr.spółdz., skoro – ze względu na sformułowanie art. 130 § 4 Pr.spółdz. – nie ma miejsca sytuacja, w której podejmowanie decyzji nie zostało w ustawie lub statucie zastrzeżone do właściwości innego niż zarząd organu spółdzielni.
Wyrok SN z dnia 19 maja 2010 r., I CSK 480/09
Standard: 82755 (pełna treść orzeczenia)
Standard: 83181
Standard: 83197