Wymagalność roszczeń deliktowych od dnia wezwania
Wymagalność roszczeń deliktowych (odsetki za opóźnienie - art. 455 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Zobowiązania powstające z czynów niedozwolonych są zobowiązaniami bezterminowymi i stają się wymagalne po wezwaniu sprawcy przez poszkodowanego do spełnienia świadczenia odszkodowawczego stosownie do art. 455 k.c., przewidującym że jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Od tej chwili co do zasady - biegnie termin do odsetek za opóźnienie (art. 481 § 1 k.c.) (por. wyrok SN z dnia 14 marca 2014 r., III CSK 152/13; wyrok SN z dnia 30 marca 1998 r., III CKN 330/97). Niemniej w doktrynie i orzecznictwie wskazuje się, że należą mu się one od tej daty o tyle tylko, o ile odszkodowanie w żądanej wysokości rzeczywiście mu się w tym terminie należy.
Wyrok SA w Warszawie z dnia 4 grudnia 2018 r., I ACa 1699/17
Standard: 19678 (pełna treść orzeczenia)
Wymagalność roszczenia odszkodowawczego, mającego postać pieniężną, za szkodę wyrządzoną czynem niedozwolonym określa art. 455 k.c. Zgodnie z tym przepisem, jeżeli termin spełnienia świadczenia nie jest oznaczony ani nie wynika z właściwości zobowiązania, świadczenie powinno być spełnione niezwłocznie po wezwaniu dłużnika do wykonania. Naruszenie określonych w ten sposób terminów spełnienia świadczenia pieniężnego uprawnia wierzyciela do żądania od dłużnika odsetek ustawowych za opóźnienie (art. 481 § 1 k.c.).
Odsetki należą się wierzycielowi za samo opóźnienie się w spełnieniu świadczenia, niezależnie od tego, czy poniósł on szkodę i czy opóźnienie było następstwem okoliczności, za które dłużnik nie ponosi odpowiedzialności; stanowią one - opartą na uproszczonych zasadach - rekompensatę uszczerbku majątkowego doznanego przez wierzyciela w wyniku pozbawienia go możliwości czerpania korzyści z należnego mu świadczenia pieniężnego (zob. wyrok SN z dnia 10 lutego 2000 r., II CKN 725/98).
Wyrok SN z dnia 17 stycznia 2017 r., IV CSK 106/16
Standard: 11915 (pełna treść orzeczenia)