Niedopuszczalność „poprawiania” lub „uzupełniania” pisemnych motywów orzeczenia
Sporządzenie i doręczenie uzasadnienia z orzeczeniem (art. 423 k.p.k.) Treść i elementy uzasadnienia wyroku (art. 424 k.p.k.) Rozważenie wniosków i zarzutów odwoławczych; uzasadnienie sądu odwoławczego (art. 433 § 2 i 457 k.p.k.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Nie istnieją prawne możliwości „poprawiania” lub „uzupełniania” pisemnych motywów orzeczenia (por. np. wyrok z dnia 21 listopada 2007 r. V KK 64/07, wyrok z dnia 11 maja 2005 r. III KK 284/04, postanowienie z dnia 5 sierpnia 2008 r. III KK 68/08). Oznaczałoby to bowiem zgodę na to, że pisemne uzasadnienie wyroku sądu odwoławczego nie będzie odzwierciedlało rzeczywistego przebiegu kontroli instancyjnej, lecz będzie stanowiło swego rodzaju „odpowiedź” na zarzuty sformułowane w kasacji. Taka praktyka otwierałaby też drogę do powstania całego ciągu uzupełnień uzasadnień i uzupełnień zarzutów.
Obowiązująca procedura karna nie przewiduje możliwości prowadzenia polemiki z zarzutami zwykłego lub nadzwyczajnego środka zaskarżenia – przez sąd, który w swoich pisemnych motywach swego orzeczenia nie ustosunkował się do zagadnień podnoszonych następnie przez skarżącego. Po doręczeniu pierwotnej wersji pisemnych motywów oraz wniesieniu i przyjęciu środka zaskarżenia, trudno uznać za dopuszczalne próby przedstawienia argumentów, których brak wcześniej wskazywał na luki w rozumowaniu lub niepełną kontrolę albo akceptować dopisanie uzasadnienia w tej części, której pominięcie już zarzucił skarżący. Jedynym, przewidzianym przez ustawę odstępstwem od tej zasady jest instytucja przewidziana w art. 449a k.p.k. – stosowana w postępowaniu kasacyjnym w związku z art. 518 k.p.k.)
W orzeczeniach z dnia 28 lutego 2008 r. III KK 278/07 i z dnia 24 maja 2011 r. III KK 287/10 Sąd Najwyższy uznał za możliwe sporządzenie uzasadnienia wyroku sądu odwoławczego – już po wniesieniu kasacji – jeżeli takie uzasadnienie nie zostało sporządzone w stosunku do konkretnego oskarżonego w związku z uznaniem apelacji wniesionej na jego korzyść za oczywiście bezzasadną (art. 457 § 2 k.p.k.) i jednocześnie błędnym ustaleniem, że brak jest stosownego wniosku o sporządzenie pisemnych motywów.
Wyrok SN z dnia 4 kwietnia 2012 r., III KK 261/11
Standard: 77222 (pełna treść orzeczenia)
Prawo procesowe nie daje uprawnienia do podjęcia decyzji o uzupełnieniu uzasadnienia sądowi właściwemu do jego sporządzenia. Jedyny wyjatek, zastrzezony do wyłącznej właściwości sądu odowławczego, przewidziany jest w art. 449a k.p.k., wymagający formy postanowienia decyzji o zwróceniu akt celem sporządzenia uzasadnienia w określonej części podmiotowej, na podstawie art. 449a k.p.k.
Postanowienie SN z dnia 24 maja 2011 r., III KK 287/10
Standard: 77224 (pełna treść orzeczenia)