Rozpoznanie skargi w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę (art. 21 pkt 2 u.d.i.p.)
Rozpatrywanie skarg w sądowym postępowaniu administracyjnym (art. 21 u.d.i.p.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Przekroczenie terminu 30-dniowego, o którym mowa w art. 21 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej nie oznacza, że tym samym doszło do bezpośredniego naruszenia prawa strony do rozpoznania jej skargi bez nieuzasadnionej zwłoki, w rozumieniu art. 2 ust 1 ustawy o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (Dz. U. Nr 179, poz. 1843 ze zm.)
Termin trzydziestu dni dla sądu administracyjnego do rozpoznania skargi na decyzję o odmowie dostępu do informacji publicznej jest terminem procesowym i ma charakter instrukcyjny (por. postanowienia NSA z dnia 28 stycznia 2011 r., I OPP 11/11; z dnia 2 lutego 2010, I OPP 4/10; z dnia 15 listopada 2007 r., I OPP 18/07).
Bezskuteczny upływ tego terminu nie rodzi materialnych skutków prawnych. Intencją ustawodawcy było skrócenie w tych sprawach, w stosunku do innego rodzaju spraw, oczekiwania na ewentualną weryfikację rozstrzygnięcia podmiotu zobowiązanego.
Postanowienie NSA z dnia 18 maja 2012 r., I OPP 18/12
Standard: 75404 (pełna treść orzeczenia)
Art. 21 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej nakłada na sąd administracyjny obowiązek rozpatrzenia skargi w określonym terminie. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, iż sąd rozpatruje skargę w tym terminie, jeżeli nie występują okoliczności, które uniemożliwiają rozpatrzenie skargi. Sąd nie może przystąpić do rozpoznania sprawy dopóki sprawa nie będzie gotowa do wyznaczenia.
Trzydziestodniowy termin na rozpatrzenie skargi jest terminem procesowym i ma charakter instrukcyjny. Naruszenie tego terminu samo przez się nie uzasadnia stwierdzenia przewlekłości postępowania. Intencją ustawodawcy było skrócenie w tych sprawach, w stosunku do innego rodzaju spraw, czasu oczekiwania na rozpoznanie sprawy.
Jeżeli analiza akt sprawy doprowadziła Sąd do wniosku, że brakuje niezbędnych do orzekania dokumentów, to za prawidłowe należy uznać działanie WSA w Warszawie zmierzające do ich skompletowania, bowiem do tego obliguje go art. 133 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), (por. wyrok NSA z dnia 20 lipca 2005 r., OSK 1772/04).
Postanowienie NSA z dnia 6 października 2011 r., I OPP 62/11
Standard: 75406 (pełna treść orzeczenia)