Postanowienie z dnia 2011-10-06 sygn. I OPP 62/11

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący Sędzia NSA Włodzimierz Ryms Sędziowie NSA Zofia Flasińska Marek Stojanowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 6 października 2011 r. na posiedzeniu niejawnym w Izbie Ogólnoadministracyjnej skargi Z. F. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie, sygn. akt II SA/Wa 1050/11 w sprawie ze skargi Z. F. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie udostępnienia informacji publicznej postanawia: oddalić skargę na przewlekłość postępowania.

Uzasadnienie

Z. F. wniósł skargę na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie w sprawie z jego skargi na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie udostępnienia informacji publicznej. Skarżący wniósł o stwierdzenie przewlekłości postępowania w sprawie toczącej się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie pod sygn. akt II SA/Wa 1050/11 oraz wydanie sądowi zalecenia bezzwłocznego rozpatrzenia sprawy i zasądzenie odpowiedniej sumy pieniężnej.

Z akt sprawy wynika, że skarga Z. F. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] kwietnia 2011 r. wraz z odpowiedzią na skargę i aktami administracyjnymi sprawy została przekazana przez organ do Sądu w dniu 16 maja 2011 r. Zarządzeniem z dnia 21 czerwca 2011 r. skarżący został wezwany do uiszczenia wpisu sądowego od skargi. W dniu 4 lipca 2011 r. skarżący uiścił żądany wpis sądowy. W dniu 11 lipca 2011 r. wezwano pełnomocnika organu do uzupełnienia akt administracyjnych sprawy oraz do nadesłania pełnomocnictwa do występowania w imieniu Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym. W odpowiedzi na wezwanie Sądu, pełnomocnik organu nadesłał brakujące pełnomocnictwa i zwrotne potwierdzenia odbioru decyzji (pisma z dnia 21 i 27 lipca 2011 r. oraz 12 sierpnia 2011 r.). Następnie sędzia sprawozdawca w dniu 22 sierpnia 2011 r. skierował sprawę do wyznaczenia na termin rozprawy oraz wezwał pełnomocnika organu do uzupełnienia akt administracyjnych przez nadesłanie upoważnień dla D. J. i Z. Z. do wydawania decyzji w imieniu Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

W dniu 17 sierpnia 2011 r. Z. F. wniósł skargę na przewlekłość postępowania w tej sprawie.

Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

W przedstawionym stanie faktycznym skarga Z. F. na przewlekłość postępowania przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie nie zasługuje na uwzględnienie.

Skarga o stwierdzenie, że w postępowaniu przed sądem administracyjnym nastąpiła przewlekłość postępowania może być uwzględniona, jeśli są podstawy do przyjęcia, że na skutek działania lub bezczynności Sądu naruszone zostało prawo strony do rozpoznania jej sprawy w postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 1 ust. 1 ustawy). Konieczne jest więc ustalenie, że wystąpiła zwłoka w postępowaniu sądowym (przewlekłość postępowania) oraz, że zwłoka w postępowaniu sądowym jest nieuzasadniona. Stosownie do przepisu art. 2 ustawy, o nieuzasadnionej zwłoce można mówić wówczas, jeśli postępowanie w sprawie trwa dłużej niż to konieczne, uwzględniając ocenę terminowości i prawidłowości czynności sądowych, ale także zachowań stron, a w szczególności strony, która zarzuca przewlekłość postępowania. Ocena ta nie może być oderwana od obowiązku sądu rozpoznawania wszystkich spraw wniesionych do sądu bez nieuzasadnionej zwłoki, przy zachowaniu zasady rozpoznawania spraw według kolejności ich wpływu oraz uwzględnieniu przepisów nakazujących rozpoznawanie niektórych rodzajów spraw w ustawowo określonych terminach.

Zgodnie z powołanym przez Z. F. przepisem art. 21 pkt 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.) skargę w postępowaniu o udostępnienie informacji publicznej rozpatruje się w terminie 30 dni od dnia otrzymania akt wraz z odpowiedzią na skargę. Art. 21 pkt 2 ustawy o dostępie do informacji publicznej nakłada na sąd administracyjny obowiązek rozpatrzenia skargi w określonym terminie. Przepis ten należy rozumieć w ten sposób, iż sąd rozpatruje skargę w tym terminie, jeżeli nie występują okoliczności, które uniemożliwiają rozpatrzenie skargi. Sąd nie może przystąpić do rozpoznania sprawy dopóki sprawa nie będzie gotowa do wyznaczenia. Trzydziestodniowy termin na rozpatrzenie skargi jest terminem procesowym i ma charakter instrukcyjny. Naruszenie tego terminu samo przez się nie uzasadnia stwierdzenia przewlekłości postępowania. Intencją ustawodawcy było skrócenie w tych sprawach, w stosunku do innego rodzaju spraw, czasu oczekiwania na rozpoznanie sprawy.

W okolicznościach tej sprawy nie można mówić o przewlekłości postępowania w rozumieniu art. 2 ustawy. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie podjął niezwłocznie niezbędne czynności mające na celu rozpoznanie sprawy, tj. wezwano skarżącego do uiszczenia należnego wpisu sądowego od skargi, wezwano organ do nadesłania brakujących pełnomocnictw i upoważnień, a także zwrócono się o uzupełnienie akt administracyjnych. Od dnia wpływu do Sądu skargi Z. F. na decyzję Prezesa ZUS z dnia [...] kwietnia 2011 r. do czasu wniesienia skargi na przewlekłość postępowania upłynęły 3 miesiące, a wyznaczenie rozprawy nie było możliwe z uwagi na konieczność uzupełnienia akt sprawy. Podkreślić należy, że sprawa może zostać skierowana na termin rozprawy dopiero wtedy, gdy nadaje się do wyznaczenia, oznacza to, że w sprawie zgromadzone są wszystkie niezbędne dokumenty i zostały rozstrzygnięte wszystkie sprawy wpadkowe. Zatem jeżeli analiza akt sprawy doprowadziła Sąd do wniosku, że brakuje niezbędnych do orzekania dokumentów, to za prawidłowe należy uznać działanie WSA w Warszawie zmierzające do ich skompletowania, bowiem do tego obliguje go art. 133 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnym (Dz.U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 lipca 2005 r. sygn. akt OSK 1772/04).

Biorąc pod rozwagę wszystkie okoliczności sprawy, w tym uwzględniając charakter spraw o dostępie do informacji publicznej, w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego podjęte przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w toku tego postępowania czynności były prawidłowe oraz dokonano ich w rozsądnych terminach, czym nie naruszono prawa strony do rozpoznania sprawy bez zbędnej zwłoki w rozumieniu ustawy.

W tym stanie rzeczy Naczelny Sąd Administracyjny, na podstawie art. 12 ust. 1 ustawy, orzekł jak w sentencji postanowienia