Odrzucenie wniosku o uzasadnienie niedopuszczalnego, spóźnionego, nieopłaconego, dotkniętego brakami; zażalenie na odmowe doręczenia orzeczenia z uzasadnieniem (art. 328 § 4; art. 394[1a] § 1 pkt 7; art. 394[2] § 1[1] pkt 5[1] k.p.c.)

Uzasadnienie wyroku sporządza się na pisemny wniosek strony o doręczenie wyroku z uzasadnieniem (art. 328 § 1 k.p.c.). Wniosek niedopuszczalny, spóźniony, nieopłacony lub dotknięty brakami, których, mimo wezwania, nie usunięto sąd odrzuca (art. 328 § 4 k.p.c.). W przypadku, gdy brak formalny może być usunięty, wykluczona jest możliwość odrzucenia wniosku bez wzywania do usunięcia tego braku zgodnie z art. 130 § 1 k.p.c.

Sąd przed odrzuceniem wniosku o sporządzenie uzasadnienia powinien wezwać pełnomocnika do przedstawienia czytelnych i potwierdzonych za zgodność z oryginałem dokumentów, mających znaczenie dla wykazania jej umocowania do reprezentowania interwenienta, co nie nastąpiło (art. 328 § 4 k.p.c.).

Odrzucenie wniosku o sporządzenie uzasadnienia i jego doręczenie wraz z uzasadnieniem oraz będące następstwem tego postanowienia odrzucenie skargi kasacyjnej nie oznacza, że w toku postępowania wywołanego wnioskiem doszło do nieważności postępowania na skutek pozbawienia interwenienta ubocznego możliwości obrony jego praw (art. 379 pkt 5 k.p.c.), skoro skarżący mógł poddać to stanowisko kontroli instancyjnej.

Postanowienie SN z dnia 30 listopada 2023 r., III CZ 299/23

Standard: 75125 (pełna treść orzeczenia)

Postanowienie o odmowie uzasadnienia orzeczenia, jeżeli kończy postępowanie w sprawie, podlega zaskarżeniu zażaleniem do sądu drugiej instancji na zasadach ogólnych (art. 394 § 1 in prinicipio k.p.c.); w pozostałych przypadkach postanowienie to jest zaskarżalne zażaleniem do innego składu sądu pierwszej instancji, zgodnie z art. 394[1a] § 1 pkt 7 k.p.c. 

Na rzecz tego stanowiska przemawia ponadto ugruntowany pogląd kwalifikujący jako kończące postępowanie w sprawie na tle uchylonego art. 394[1] § 2 k.p.c. postanowienie sądu drugiej instancji o odmowie sporządzenia uzasadnienia wyroku tego sądu, z uwzględnieniem, że postanowienie to stoi na przeszkodzie rozpoznaniu skargi kasacyjnej przez Sąd Najwyższy (por. postanowienia SN z dnia 17 lipca 2003 r., II UZ 36/03, z dnia 15 grudnia 2005 r., I PZ 22/05, z dnia 5 grudnia 2013 r., V CZ 66/13 i z dnia 8 października 2020 r., I  CZ 51/20).

Nie ma powodu, aby odmiennie traktować postanowienie sądu pierwszej instancji o odmowie uzasadnienia wyroku, jeżeli zamyka ono możliwość kontynuowania merytorycznego postępowania przed sądem drugiej instancji. Charakterystyka ta nie odnosi się jednak do każdego postanowienia odmawiającego uzasadnienia orzeczenia; o tym bowiem, czy postanowienie takiej treści kończy postępowanie w sprawie, decyduje konkretna sytuacja procesowa, w  której zostało ono wydane, z uwzględnieniem charakteru wydanego orzeczenia i  procesowych skutków odmowy jego uzasadnienia.

Postanowienie SN z dnia 21 stycznia 2022 r., III CZP 10/22

Standard: 59494 (pełna treść orzeczenia)