Odmowa udostępnienia informacji publicznej ze względu na prywatność osoby fizycznej (art. 5 ust. 2 zd. 1 u.d.i.p.).

W przypadku potrzeby zapewnienia ochrony prywatności osób fizycznych podmioty zobowiązane do udostępnienia informacji publicznej winny, co do zasady, poprzestać na takim zanonimizowaniu danych wrażliwych, aby nie istniała obiektywna możliwość poznania ich po zapoznaniu się z informacją publiczną. Skoro tożsamość osoby fizycznej można określić bezpośrednio lub pośrednio, w szczególności przez powołanie się na jeden lub kilka specyficznych czynników określających cechy fizyczne, fizjologiczne, umysłowe, ekonomiczne, kulturowe lub społeczne tej osoby, to odmowa ujawnienia owych czynników choćby poprzez ich anonimizację winna być najczęściej uznana za wystarczający sposób ochrony tożsamości, a przez to prywatności osoby fizycznej.

Rzeczą podmiotu zobowiązanego do udostępniania informacji jest dokonanie takiej anonimizacji, która uniemożliwi identyfikację osób objętych żądaniem udostępnienia informacji publicznej (por. np. wyroki WSA w Poznaniu z dnia 5 czerwca 2013 r., IV SA/Po 23/13 i WSA w Łodzi z dnia 25 września 2014 r., II SA/Łd 699/14).

Dopiero w razie uznania i wykazania, że istnieje potrzeba ochrony prywatności określonej osoby lub osób, a celu tego w dostateczny sposób nie spełni anonimizacja danych wrażliwych osób uczestniczących w takim postępowaniu, organ, do którego skierowano wniosek o udostępnienie informacji publicznej, winien - w oparciu o art. 16 u.d.i.p. - wydać decyzję administracyjną odmawiającą udostępnienia konkretnej informacji publicznej, powołując się na ograniczenia zawarte w art. 5 ust. 2 u.d.i.p.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 października 2023 r., II SA/Wa 1786/22

Standard: 74764 (pełna treść orzeczenia)

W razie kolizji między zasadą jawności informacji publicznej a ochroną prywatności i danych osobowych osób fizycznych, dopuszczalny jedynie taki sposób udostępniania informacji publicznej, który nie naruszy wskazanych dóbr chronionych (np. anonimizacja danych wrażliwych). Adresat wniosku o udostępnienie informacji publicznej powinien rozważyć, czy stan faktyczny sprawy, opis zdarzeń, ich charakter i okoliczności, nawet po usunięciu imienia nazwiska uczestników postępowania, nie pozwala na ich identyfikację. W przypadku, gdy pomimo dokonania takiego zabiegu, możliwa będzie identyfikacja osoby, której dane dotyczą, należy odmówić udostępnienia informacji publicznej (por. wyrok NSA z dnia 11 sierpnia 2011 r., I OSK 933/11).

Wyrok WSA z dnia 14 września 2023 r., III SAB/Gd 130/23

Standard: 74878 (pełna treść orzeczenia)