Uzupełnienie w trybie art. 351 k.p.c. uzasadnienia orzeczenia
Uzasadnienie i metodyka jego sporządzania (art. 327[1] k.p.c. i art. 387 k.p.c.) Uzupełnienie wyroku (art. 351 k.p.c.) Rektyfikacja uzasadnienia orzeczenia w trybie art. 350-352 k.p.c.
Z chwilą podpisania tego uzasadnienia przez sędziów, którzy brali udział w wydaniu orzeczenia, uzyskało ono byt i walor prawnoprocesowy z wszystkimi skutkami, jakie zostały przypisane tej czynności w kodeksie postępowania cywilnego. Jednym z tych skutków jest jego nienaruszalność; ewentualna ingerencja przez sąd, który wydał orzeczenie w treść uzasadnienia po jego podpisaniu jest możliwa tylko w drodze jego sprostowania, uzupełnienia lub wykładni na podstawie art. 350-353 k.p.c., oczywiście przy zaistnieniu okoliczności przewidzianych w tych przepisach (por. np. postanowienia SN z dnia 23 kwietnia 1976 r., I PO 9/76 i z dnia 15 kwietnia 1982 r., I PZ 7/82).
Postanowienie SN z dnia 30 listopada 2011 r., III CZ 66/11
Standard: 70574 (pełna treść orzeczenia)
Kodeks postępowania cywilnego nie zna instytucji uzupełnienia uzasadnienia orzeczenia. Wniosek powoda o uzupełnienie uzasadnienia postanowienia podlega zatem odrzuceniu.
Wyrok SN z dnia 29 września 2006 r., I CSK 170/06
Standard: 71351 (pełna treść orzeczenia)