Wyrok z dnia 2006-09-29 sygn. I CSK 170/06

Drukuj dokument lub zaznaczenie Kopiuj zaznaczony tekst bez formatowania

Sygn. akt I CSK 170/06

Postanowienie

Sądu Najwyższego

z dnia 29 września 2006 r.

Przewodniczący: Sędzia SN M. Sychowicz.

Sąd Najwyższy w sprawie z powództwa Wiktora Z. przeciwko Skarbowi Państwa reprezentowanemu przez Ministra Finansów o odszkodowanie, na posiedzeniu niejawnym w Izbie Cywilnej w dniu 29 września 2006 r., na skutek wniosku powoda o wykładnię postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2006 r. (...) i o uzupełnienie jego uzasadnienia,

oddala wniosek o wykładnię postanowienia i odrzuca wniosek o uzupełnienie jego uzasadnienia.

Uzasadnienie

Wniosek powoda o wykładnię postanowienia Sąd Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2006 r. uzasadniony został "naruszeniem prawa przez Sąd Najwyższy" przy wydaniu tego postanowienia. Zarzut naruszenia prawa nie jest okolicznością uzasadniającą wykładnię orzeczenia i przy rozpoznawaniu wniosku o jego wykładnię nie zachodzi potrzeba ustosunkowania się do tego zarzutu. Wyłączną podstawą wykładni jest bowiem istnienie wątpliwości co do treści orzeczenia (art. 352 k.p.c.).

Postanowieniem z dnia 8 sierpnia 2006 r. Sąd Najwyższy odrzucił skargę kasacyjną wniesioną przez powoda od wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 22 listopada 2005 r. (...). W uzasadnieniu postanowienia wskazana została podstawa faktyczna tego rozstrzygnięcia i powołana została jego podstawa prawna. Postanowienie jest jasne i jednoznaczne. Nie może wywoływać żadnych wątpliwości co do jego treści. Nie zachodzi zatem potrzeba jego wykładni, wobec czego wniosek o dokonanie takiej wykładni należało oddalić (art. 398²¹ w zw. z art. 391 § 1 i art. 352 k.p.c.).

Kodeks postępowania cywilnego nie zna instytucji uzupełnienia uzasadnienia orzeczenia. Wniosek powoda o uzupełnienie uzasadnienia postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 8 sierpnia 2006 r. podlega zatem odrzuceniu.