Niedopuszczalność stosowania przepisów o współuczestnictwie w postępowaniu nieprocesowym

Zasadnicza dla postępowania nieprocesowego kategoria „interesu prawnego” jako podstawy uczestnictwa w tym postępowaniu wyklucza stosowanie w nim przepisów o współuczestnictwie procesowym.

Podkreślenia jednak wymaga, jeżeli uczestnicy – broniąc wspólnego prawa – byli bezpośrednio i równomiernie zainteresowani wynikiem sprawy, to w procesie byliby oni współuczestnikami jednolitymi biernymi i miałby do nich zastosowanie art. 73 § 2 k.p.c., zgodnie z którym czynności procesowe współuczestników działających są skuteczne wobec nie działających (zob. postanowienie SN z dnia 16 listopada 2000 r., III CZ 91/00; wyrok SN z dnia 23 grudnia 1988 r., III CRN 434/88). W takim przypadku współuczestnik jednolity, który w ustawowym terminie nie zażąda doręczenia wyroku sądu drugiej instancji z uzasadnieniem, może wnieść skargę kasacyjną, jeśli wniosek taki złoży inny współuczestnik. Termin do wniesienia skargi kasacyjnej biegnie wtedy od dnia doręczenia wyroku z uzasadnieniem współuczestnikowi, który o to wniósł (wyrok SN z dnia 19 marca 1997 r., II CKN 31/97). Dlatego nie ma – w ocenie Sądu Najwyższego – powodów, aby traktować odmiennie uczestniczkę w zakresie możliwości skutecznego wniesienia skargi kasacyjnej od postanowienia Sądu Okręgowego.

Postanowienie SN z dnia 7 lipca 2011 r., II CZ 34/11

Standard: 70441 (pełna treść orzeczenia)