Zrównanie statusu radców prawnych, rzeczników patentowych, PGRP ze statusem adwokatów (art. 99 k.p.c.)

W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych o należności z tytułu składek i wysokość zadłużenia stawkę wynagrodzenia radcy prawnego ustala się na podstawie § 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie 2 opłat za czynności radców prawnych (jednolity tekst: Dz.U. z 2018 r., poz.265).

Uchwała SN z dnia 2 października 2019 r., III UZP 9/19

Standard: 68020 (pełna treść orzeczenia)

Zasada, iż wysokość wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną z urzędu nie może być niższa od wysokości stawek minimalnych opłat za czynności adwokackie przewidzianych w rozdziałach 3-5 rozporządzenia nie dotyczy sytuacji, w której pomoc prawna została udzielona niezgodnie z zasadami profesjonalizmu (por. postanowienia SN: z dnia 14 sierpnia 1997 r., II CZ 88/97, z dnia 12 lutego 1999 r., II CKN 341/98, z dnia 20 września 2007 r., II CZ 69/07, z dnia 11 maja 2011 r., II CSK 699/10) albo gdy pomoc prawna nie została w ogóle udzielona. Subsydiarny obowiązek poniesienia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu dotyczy pomocy faktycznej udzielonej, nie jest więc następstwem samego ustanowienia przez sąd pełnomocnika z urzędu oraz gotowości pełnomocnika do jej świadczenia. Udzielenie pomocy prawnej wiąże się więc z koniecznością podjęcia przez ustanowionego pełnomocnika z urzędu odpowiednich czynności składających się na udzielenie pomocy prawnej przed organami wymiaru sprawiedliwości takich jak udzielenie właściwej porady prawnej stronie, zapoznanie się z aktami sprawy, opracowanie pism procesowych oraz udział w posiedzeniu sądu (por. uzasadnienie postanowienia SN z dnia 24 maja 2005 r., I KZP 15/05). Nie jest więc wyłączona sytuacja, że po ustanowieniu pełnomocnika z urzędu – z przyczyn niezależnych albo zależnych od stron postępowania – odpadnie konieczność udzielenia takiej pomocy prawnej, a tym samym nie powstanie obowiązek Skarbu Państwa pokrycia kosztów pomocy prawnej, która faktycznie nie została udzielona. Oceny tej należy dokonać przy uwzględnieniu konkretnych okoliczności danej sprawy.

Uchwała SN z dnia 8 marca 2012 r., III CZP 2/12

Standard: 68019 (pełna treść orzeczenia)