Zaskarżalność postanowienia w sprawie o wydanie zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego (art. 795[3] k.p.c.)

W sprawie o wydanie zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego nie przysługuje skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia.

Postępowanie o wydanie zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego ma charakter i cel zbliżony do postępowania o nadanie klauzuli wykonalności, przy tym umiejscowione zostało w części trzeciej kodeksu postępowania cywilnego, normującej postępowanie egzekucyjne, co – zgodnie ze stanowiskiem przyjętym w postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 12 sierpnia 2009 r., IV CZ 55/09 i z dnia 14 stycznia 2010 r., IV CZ 113/09 - pozwala zastosować do niego art. 767[4] § 2 k.p.c., wyłączający możliwość zaskarżenia takiego postanowienia skargą kasacyjną. Z tych samych przyczyn postanowienie Sądu drugiej instancji oddalające zażalenie wierzyciela na odmowę wydania zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego nie podlega zaskarżeniu skargą o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia, możliwość wniesienia skargi od orzeczenia, wydanego w sprawie egzekucyjnej wyłącza bowiem art. 767[4] § 3 k.p.c.

Skargę wniesioną przez wierzyciela należało więc odrzucić jako niedopuszczalną na podstawie art. 424[8] § 1 k.p.c.

Postanowienie SN z dnia 24 października 2013 r., IV CNP 30/13

Standard: 67472 (pełna treść orzeczenia)

Postanowienia sądu drugiej instancji, na które przysługuje zażalenie do Sądu Najwyższego, zostały wymienione wyczerpująco w przepisie art. 394[1] § 1 k.p.c. Katalog ten nie zawiera postanowienia o odmowie wydania zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego wydanego przez sąd drugiej instancji lub ogólniej – w przedmiocie wydania takiego zaświadczenia. W konsekwencji zażalenie na rozstrzygnięcie w tym przedmiocie, dopuszczone przez ustawodawcę w art. 795[3] § 2 k.p.c., służy jedynie na postanowienia sądu pierwszej instancji.

Zaskarżenie postanowień o odmowie wydania zaświadczenia europejskiego tytułu egzekucyjnego nie zostało przewidziane osobno w rozporządzeniu (WE) nr 805/2004, więc dopuszczalność tego środka wynika tym samym jedynie z przepisów kodeksu postępowania cywilnego.

Postanowienie SN z dnia 21 września 2011 r., I CZ 66/11

Standard: 67474 (pełna treść orzeczenia)