Dyscyplinarne zwolnienie pracownika z tytułu uczestnictwa w nielegalnym strajku
Ustawa o rozwiązywaniu sporów zbiorowych; prawo do strajku (art. 59 ust. 3 Konstytucji) Ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w orzeczniczej praktyce
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Udział w strajku legalnym nie stanowi naruszenia obowiązków pracowniczych (art. 23 ust. 1 ustawy). Oznacza to - a contrario - że udział w strajku nielegalnym może stanowić naruszenie obowiązków pracowniczych, i to obowiązków podstawowych (art. 100 § 2 pkt 1, 2 i 4 k.p.).
Pracodawca może zastosować wobec pracownika sankcje przewidziane prawem pracy (w tym rozwiązanie umowy o pracę bez wypowiedzenia), jednakże pod warunkiem udowodnienia mu winy w postaci kwalifikowanej (umyślności lub rażącego niedbalstwa).
Pracownikowi biorącemu świadomie udział w nielegalnym strajku można przypisać ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych. Nielegalny strajk zagraża interesom pracodawcy oraz interesom pracowników (załogi).
Wyrok SN z dnia 24 września 2013 r., III PK 90/12
Standard: 63915
Uczestnictwo pracownika w nielegalnym strajku nie może być uznane za ciężkie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych, jeżeli pracownicy przystąpili do strajku w subiektywnym przekonaniu o jego legalności.
Inaczej należy ocenić odpowiedzialność organizatora i kierującego strajkiem. W ich wypadku naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych w związku z organizacją lub kierowaniem nielegalnym strajkiem może być uznane za ciężkie, nawet wtedy, gdy nie mieli oni świadomości nielegalności akcji strajkowej (zob. wyroki z: 18 marca 1992 r., I PRN 11/92; 17 lutego 2005 r., II PK 217/04; 23 lutego 2005 r., II PK 201/04; 7 lutego 2007 r., I PK 209/06).
Wyrok SN z dnia 5 lipca 2012 r., I PK 58/12
Standard: 63898 (pełna treść orzeczenia)