Nieusprawiedliwione niestawiennictwo powoda na pierwsze posiedzenie sądowe (art. 428 k.p.c.)

Użycie sformułowania "pierwsze posiedzenie sądowe" oznacza pierwszą rozprawę. 

Rozprawa jest czynnością procesową sądu zmierzającą do rozstrzygnięcia sprawy, w zasadzie do wydania wyroku. Jeżeli przeto powód nie stawi się na rozprawę, stwarza takim zachowaniem się fikcję, że nie dąży już do wyroku, że z niego zrezygnował, a więc że cofa pozew.

Wedle zamierzeń ustawodawcy, wyrazem ugruntowanej, dostatecznie przemyślanej decyzji strony powodowej popierania powództwa o rozwód jest jej stawiennictwo na pierwszą rozprawę i tylko ono jest w stanie przeciwstawić się fikcji leżącej u podstaw wprowadzonych przez ustawę skutków tego niestawiennictwa. Na marginesie tego zagadnienia należy zauważyć, że szczególne unormowanie prawne dla spraw małżeńskich skutków niestawiennictwa powoda na rozprawę nie dotyczy sytuacji, gdy na rozprawie nieobecne są obydwie strony.

Wskazuje na to zarówno przepis art. 421 d.k.p.c. ("Rozprawa odbywa się bez względu na niestawiennictwo jednej ze stron..."), i jak i art. 425 d.k.p.c., który uchyla moc obowiązującą przepisu ogólnego o zawieszeniu postępowania z powodu niestawiennictwa obu stron tylko w odniesieniu do spraw o unieważnienie małżeństwa popieranych przez prokuratora.

Orzeczenie SN z dnia 8 lipca 1952 r., C 1843/51

Standard: 56530 (pełna treść orzeczenia)

Jeżeli pozwany nie żądał przeprowadzenia rozprawy w swej nieobecności ani nie składał w sprawie wyjaśnień ustnie lub na piśmie, a na rozprawę nie stawił się albo mimo stawienia się nie brał udziału w rozprawie, wyrok także w sprawach małżeńskich jest zaoczny

Uchwała SN z dnia 12 maja 1952 r., C 1572/51

Standard: 56529 (pełna treść orzeczenia)