Lokal samodzielny (wyodrębniony i niewyodrębniony) jako element nieruchomości wspólnej
Nieruchomość wspólna (art. 3 u.w.l.) Samodzielny lokal i pomieszczenia przynależne (art. 2 u.w.l.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
W przypadku ustanowienia odrębnej własności lokali w drodze czynności prawnej spełnienie przesłanki samodzielności stwierdza organ administracji publicznej; od 23 lutego 2000 r. – starosta; uprzednio było to zadanie organu właściwego w sprawach nadzoru architektoniczno-budowlanego. Wymagane jest wydanie w tym względzie zaświadczenia w rozumieniu art. 217 – 220 k.p.a. (art. 2 ust. 3 ustawy o własności lokali).
W przypadku ustanowienia odrębnej własności lokali w postępowaniu o zniesienie współwłasności sąd sam ustala spełnienie przesłanki samodzielności lokali. Nie jest więc związany zaświadczeniem organu administracji publicznej, swą ocenę może oprzeć w szczególności na opinii biegłego z dziedziny budownictwa (por. postanowienia SN: z dnia 13 marca 1997 r., III CKN 14/97 i z dnia 6 listopada 2002 r., III CKN 1372/00).
Postanowienie SN z dnia 30 września 2004 r., IV CK 455/04
Standard: 64782 (pełna treść orzeczenia)
Lokale samodzielne w rozumieniu art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (jedn. tekst: Dz.U. 2000 r. Nr 80, poz. 903), które nie zostały wyodrębnione, stanowią wyłączną własność dotychczasowego właściciela nieruchomości i jemu przypadają pożytki oraz przychody z lokali.
Uchwała wspólnoty mieszkaniowej o pobieraniu tych pożytków przez wspólnotę, narusza zatem prawa dotychczasowego właściciela, a tym samym uchylenie jej w tej części było uzasadnione.
Lokal samodzielny w rozumieniu art. 2 ust. 2 u.w.l., zarówno wyodrębniony jak i niewyodrębniony nie wchodzi w skład nieruchomości wspólnej, czyli nie jest objęty współwłasnością właścicieli lokali wyodrębnionych i dotychczasowego właściciela. Wniosek ten wynika wprost z art. 4 ust. 1 u.w.l., stanowiącego, że dotychczasowemu właścicielowi nieruchomości przysługują co do niewyodrębnionych lokali oraz co do nieruchomości wspólnej takie same uprawnienia, jakie przysługują właścicielom lokali wyodrębnionych; odnosi się to także do jego obowiązków. W przepisie tym wyróżnia się zatem wyraźnie uprawnienie dotychczasowego właściciela co do niewyodrębnionych lokali (co do których jest wyłącznym właścicielem) oraz co do nieruchomości wspólnej (który jest współwłaścicielem).
Konsekwentnie zatem art. 4 ust. 2 u.w.l. stwierdza, że przy sukcesywnym wyodrębnianiu lokali, stronami umowy o wyodrębnieniu dalszych lokal i nie są właściciele lokali już wyodrębnionych. Jeśli lokale niewyodrębnione byłyby objęte współwłasnością właścicieli lokali wyodrębnionych i dotychczasowego właściciela (stanowiły element nieruchomości wspólnej), to wówczas wyłączenie udziału właścicieli lokali wyodrębnionych w umowach dotyczących wyodrębnienia dalszych lokali (art. 4 ust. 2 u.w.l.) byłoby nie tylko niezrozumiałe, lecz naruszałoby ich prawo własności w ramach udziału we współwłasności.
Wyrok SN z dnia 21 października 2003 r., I CK 156/02
Standard: 54476 (pełna treść orzeczenia)