Sprzeczność interesów w postępowaniu o stwierdzenie nabycia spadku (art. 520 k.p.c.)
Koszty postępowania nieprocesowego, sprzeczność interesów (art. 520 k.p.c.) Postępowanie, rozprawa; uczestnicy postępowania o stwierdzenie nabycia spadku (art. 669 k.c.)
Żeby zobaczyć pełną treść należy się zalogować i wykupić dostęp.
Co do zasady, w sprawach o stwierdzenie nabycia spadku interes wszystkich uczestników jest zbieżny. Oczekują oni bowiem na orzeczenie o stwierdzeniu nabycia spadku, niezależnie od tego, czy sami - i w jakim udziale - dziedziczą spadek / zob. postanowienie SN z 17 kwietnia 2012 r. II CSK 620/11/. Wyjątkiem od powyższej reguły może być sytuacja, gdy w sprawie, której przedmiotem jest stwierdzenie nabycia spadku, jako wnioskodawca występuje jego wierzyciel.
Taka też okoliczność występuje w niniejszej sprawie, jednakże należy mieć na względzie, że jedynym spadkobiercą po A. J. jest skarżąca - Gmina Miejska K., co wynika z tego, że wszyscy znani spadkobiercy odrzucili spadek, a więc z mocy art. 935 zd. 1 kc w zw. art. 1023 § 1 i 2 kc, nabywa go ona z dobrodziejstwem inwentarza. Nie sposób zatem przyjąć, aby pomiędzy Gminą, która przy spełnieniu przesłanek z powyższych przepisów, nabywa spadek bez względu na jej stanowisko w tym zakresie, a wnioskodawcą istniała jakakolwiek sprzeczność interesów, bądź też byliby oni w różnym stopniu zainteresowani wynikiem sprawy. Z tych też względów zażalenie skarżącej zasługiwało na uwzględnienie również w zakresie dotyczącym kosztów sądowych w postaci wydatków tymczasowo poniesionych przez Skarb Państwa. Jedynie dodatkowo wskazać należy, że pełnomocnik Gminy we wniosku o zmianę zaskarżonego postanowienia użył wadliwej formuły ustalenia, że „każdy z uczestników postępowania ponosi koszty związane ze swoim udziałem w sprawie”. W postępowaniu nieprocesowym jeżeli jeden z uczestników zgłosi wniosek o zasądzenie kosztów postępowania, a sąd nie znajduje podstaw do stosowania wyjątkowych reguł przewidzianych w art. 520 § 2 i 3 kpc, to powinien taki wniosek oddalić.
Zarówno w doktrynie, jak i w jednolitym orzecznictwie za błędną uznaje się praktykę orzekania w takiej sytuacji o poniesieniu kosztów postępowania przez każdego uczestnika stosownie do jego udziału w sprawie – użycie takich zwrotu nie stanowi bowiem rozstrzygnięcia o zgłoszonym przez uczestnika żądaniu, a stanowi jedynie zbędne powielenie treści przepisu / zob. postanowienie SN z 9 grudnia 1999 r., III CKN 497/98; postanowienie SN z 16 września 2011 r. IV CZ 47/11/.
Postanowienie SO w Świdnicy z dnia 23 marca 2017 r., II Cz 186/17
Standard: 10038 (pełna treść orzeczenia)
W sprawach o stwierdzenie nabycia spadku zazwyczaj interes wszystkich uczestników jest zbieżny, oczekują bowiem na orzeczenie o stwierdzeniu nabycia spadku, niezależnie od tego, czy sami – i w jakim udziale – dziedziczą spadek. Różne udziały w spadku lub – w sprawach o podział – we wspólności mogą rzutować na stopień zainteresowania w wyniku postępowania, o którym mowa w art. 520 § 2 k.p.c.
Postanowienie SN z dnia 19 listopada 2010 r., III CZ 47/10
Standard: 70505 (pełna treść orzeczenia)